Rotte appels

Advocaat Jaap Baar staat veel cliënten bij in Bibob-procedures. Bibob staat voor de Wet Bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur en Baar vindt het maar niets dat die wet sinds vorig jaar zomer mag worden ingezet in de zorgsector.

Toch is het bepaald niet gek om de Bibob daarvoor juist wél te gebruiken, als je ziet wat zoal wordt gesjoemeld door partijen die zich voordoen als zorgaanbieders. Wethouder zorg Eugène van Mierlo (Almelo) en Karen Ottens van het Regionale Informatie- en Expertise Centrum Oost Nederland noemen schrijnende voorbeelden. Eigenaren van zorgbureaus die zorggeld vergokken in casino’s bijvoorbeeld, partijen die cliënten in de dagbesteding inzetten in de hennepkwekerij of de illegale prostitutie. Misstanden waarbij vergeleken de commerciële doorschakeldienst die negentig cent per minuut rekent voor het doorschakelen naar de GGD – die daarvoor zelf een gratis informatienummer heeft – klein bier is. Al is het natuurlijk net zo verfoeilijk.

‘Zoeken naar manieren om over de rug van anderen geld te verdienen is zo oud als de mensheid’

De schuld van de marktwerking in de zorg? Nee, dat is te makkelijk. Zoeken naar manieren om over de rug van andere mensen geld te verdienen is zo oud als de mensheid. En kwetsbare mensen zijn daarbij altijd al de gemakkelijkste prooi geweest. Waar het om gaat, is de integriteitsbeoordeling van de Bibob te gebruiken zoals die daarvoor sinds medio 2020 beschikbaar is: om zorgaanbieders aan de voorkant te screenen, precies zoals Almelo dat doet. De rotte appels eruit halen, die zich voordoen als bonafide zorgaanbieders maar die in feite juist de échte zorg een slechte naam bezorgen.