Samen met de patiënt

Samenwerken is een belangrijk aandachtsveld voor Vereniging VvAA. En meestal bedoelen we dan de samenwerking tussen zorgprofessionals. Maar ook de samenwerking met de patiënt wordt steeds belangrijker. Vroeger was de patiënt alleen degene waar de zorg zich op richtte. En zorgprofessionals deden wat goed was voor de patiënt. De patiënt had slechts een beperkte inbreng, tenzij deze zelf ook een zorgprofessional was. Dan werd er wel afgestemd ofwel samengewerkt.

De samenwerking met patiënten kan vele vormen hebben. Op macroniveau gaat het over de strategische keuzes die gemaakt moeten worden, een hoogst actueel thema gezien de discussie over de stijgende zorgkosten. Waar leggen we onze prioriteiten? Op macroniveau zullen ook discussies moeten worden gevoerd over (beïnvloeding van) leefstijl en leefgewoonten.

Samenwerking met patiënten op mesoniveau gaat meer over de uitwerking. Hoe kunnen gekozen vormen van zorg het beste worden vertaald in de dagelijkse praktijk? Bijvoorbeeld: wat betekent het voor patiënten wanneer een huisartsenpost wordt samengevoegd met de SEH? Deze samenwerking zien we vaak in klankbordgroepen, zorginnovatieteams en patiëntenraden.

Vroeger had de patiënt slechts een beperkte inbreng

Samenwerking met patiënten op microniveau zien we in de spreekkamer. Het gaat niet alleen om de uitwerking van een behandelplan, het gaat ook over diagnostiek en behandelkeuzes. Huisartsen komen dit nogal eens tegen bij patiënten met een weinig voorkomend gezondheidsprobleem. Of wanneer de aandoening grote impact heeft, zoals een maligniteit. Vrijwel alle patiënten hebben toegang tot brede informatie over hun (vermoedelijke) aandoening en ze nemen er ook kennis van. Daarmee zouden ze een beter overzicht kunnen hebben van wat er allemaal mogelijk is. Daar staat tegenover dat het wegen van de kwaliteit van de informatie en het overzien van de consequenties van een door hen voorgestelde keuze vaak lastig is. Dan is het de kunst om in samenwerking met een zorgprofessional de goede keuzes te maken.

Het mag duidelijk zijn dat samenwerking met patiënten een vast onderdeel is van de zorg. De vraag is of we voldoende vaardigheden hebben om daar goed mee om te gaan.