Samenwerken

Als negatieve berichtgeving in de media verschijnt, zie je vaak dat een van de betrokken personen of partijen reageert met de boodschap ‘Ik herken mij niet in het geschetste beeld’. Dit gebeurt nu ook in relatie tot de berichtgeving over de toename van het aantal geneesmiddel-gerelateerde ziekenhuisopnamen. Die toename is fors: in 2008 waren het er 50.000, in 2013 maar liefst 65.000.

Het ‘Ik herken mij niet’-geluid komt in dit geval uit Deventer en is terecht, het laat zich lezen als het script voor een feelgood movie. De boodschappers zijn huisarts Michel Tuynman en apotheker Ina Geurts-Fokkema. “Die aantallen zijn volgens mij vooral het gevolg van gebrek aan communicatie tussen de verschillende zorgverleners”, zegt de laatste. Maar juist dat probleem speelt in Deventer dus niet. De zorgverleners werken hier uitstekend samen op het gebied van medicatieveiligheid. En heel essentieel: de apothekers kunnen de nierfuncties van patiënten checken.

Helaas is dit laatste nog lang geen gemeengoed en nefroloog Chris Hagen (Meander Medisch Centrum) legde recent in Zorgvisie uit hoe ernstig de gevolgen hiervan voor de patiënt kunnen zijn. In hetzelfde artikel doet klinisch farmacoloog Hugo van der Kuy (Zuyderland Medisch Centrum) het voorstel laboratoria te verplichten om hun data aan te leveren aan het landelijk schakelpunt voor labgegevens en het systeem voor toestemming door de patiënt voor het delen van die gegevens om te draaien van opt-in naar opt-out.

Een voorstel waarvoor veel valt te zeggen. Maar zorgaanbieders kunnen natuurlijk ook beslissen om niet te wachten op aanpassing van wetgeving en gewoon doen zoals in Deventer: de medicatieveiligheid voor de patiënt waarborgen door samen te werken. Kost wat extra tijd misschien, maar het resultaat is er wel naar.