Schrijf uw verhaal
Wat gebeurt er als de gemeenten verantwoordelijk worden voor de begeleiding en persoonlijke verzorging van haar burgers die dit nodig hebben? Deze week interviewde ik een zorgaanbieder die zich hierover helemaal niet zo veel zorgen maakt: Lineke van der Scheur van U Staat Centraal in Voorschoten en Wassenaar. “Sinds de bekendmaking dat naast de begeleiding ook de persoonlijke verzorging naar de gemeenten gaat, voel ik een enorme drive om mijn bedrijf richting de Wmo te helpen”, zei ze. “Die twee taken horen in één hand en ze vormen precies wat wij bieden.”
Ze heeft gelijk. U Staat Centraal staat dagelijks klaar voor ongeveer honderd dementerende ouderen in de twee gemeenten. Hebben de gemeenteambtenaren al een visie op wat deze burgers nodig hebben, als zij straks verantwoordelijk voor hen worden? Ik durf de gok aan dat zij op dit moment nog met heel andere beleidsonderwerpen bezig zijn en dat hun beleidsagenda voor 2015 er nog vrij vaag uitziet. Wat ze in ieder geval niet hebben, is ruimte om deze mensen intramuraal te bieden wat ze nodig hebben. Het nieuwe verpleeghuis in Voorschoten heeft nu al een wachtlijst van twintig mensen voor de indicatie dementie. En in Wassenaar bestaat hetzelfde probleem. Met andere woorden: als die ambtenaren straks wakker worden en beseffen dat ze daadwerkelijk iets moeten gaan doen voor deze kwetsbare burgers, dan is het niet ondenkbaar dat ze de deur wagenwijd open zetten voor U Staat Centraal. Vooropgesteld dat deze aanbieder met een goed verhaal komt natuurlijk. En Van der Scheur is slim genoeg om dat verhaal nu al te schrijven.
Mijn boodschap aan de andere zorgaanbieders die in 2015 op het netvlies van de gemeenten moeten staan luidt dan ook: begin vandaag nog aan uw verhaal te schrijven.
3 reacties
Helemaal mee eens. Wij begrijpen de angst ook niet. Wij kunnen dingen die ambtenaren niet willen kunnen. Het is ook nooit de bedoeling geweest dat de ambtenaren zouden worden omgeschoold tot zorgmedewerkers.
Beste gemeenten: hier zijn wij voor uw wmo oplossingen op gebied van begeleiding dagbesteding en sociale activering.
Chiel Voerman
1 februari 2013 / 13:24Hierbij mijn reactie op de negatieve houding van onze medisch journalist.
Beste meneer van Wijck, uw houding dateert nog uit de oertijd toen artsen nog dachten dat zij elk medisch kwaaltje konden afdoen met de mededeling dat de nodige medicijnen en een voorbeeldige houding ten opzichte van deze arts, afdoende waren om te genezen.
Het is onzinnig dat preventief onderzoek niet in nederland op grote schaal mag worden uitgevoerd maar dat wij hiervoor naar duitsland moeten uitwijken.Uw blog heet arts en auto. Juist auto ongevallen met medisch letsel hebben baat bij mri onderzoeken.
Dankzij een mri die niet goed is gedaan en niet goed werd beoordeelt door een houtaine neuroloog, heb ik 6 jaar met een dubbele nekhernia gelopen, maar werd ik voor gek uitgemaakt en deed men overkomen of het in mijn hoofd zat.
Het zat echter in mijn nek en in mijn onderrug. Eea is aangetoond bij prescan.Een operatie in een duitse kliniek heeft mij verlost van veel pijn, al zijn de zenuwen door de langdurige beknelling beschadigd en daar moet ik mee leren leven.Geef Prescan een plek op de nederlandse markt en help mee preventief onderzoek te stimuleren en artsen plooibaarder te maken, dan zullen wij in de toekomst niet meer volgegooid worden met waardeloze dure medicijnen ( die ons en de schatkist veel meer kosten dan zo’n enkel onderzoek met een duidelijk resultaat) en zullen de wachtlijsten in de ziekenhuizen aanmerkelijk korter worden omdat een herhalingsbezoek niet meer nodig zou kunnen zijn.
Weet u hoe ziek je kunt worden van medicijnen? Weet u hoe corrupt de medicijnfabriek in samenhang met de artsen die deze ( tegen beloning waar u en ik niets van (“mogen”) weten, uitschrijven? Zoekt u dat nu maar eens tot op de bodum uit en durf dat in de publiciteit te brengen, dan bent U de pionier in uw vakgebied die de media echt iets te vertellen heeft.
Met vriendelijke groet, Diana Ram
Diana Ram
2 februari 2013 / 09:54