Selectief kritisch

Twee tegenstrijdige berichten over de zorg. Het ene is van ziekenhuisbestuurder Bart Berden, die stelt dat ziekenhuizen steeds meer bewijs moeten leveren dat hun handelen waarde heeft voor de patiënt. Het andere is van de Consumentenbond, die op basis van eigen onderzoek concludeert dat veel drogisterijen en apotheken zonder enige uitleg een schimmelzalf meegeven aan patiënten, terwijl die zalf in combinatie met een antistollingsmiddel risico geeft op een ernstige bloeding. Wat de Consumentenbond hiermee niet zegt, maar natuurlijk ook bedoelt, is dat patiënten zich iets in de hand laten drukken zonder er kritische vragen bij te stellen.

Betekent dit tweede bericht dat Berden ongelijk heeft met zijn stelling dat de patiënt steeds kritischer wordt? Nee. Het is wel degelijk waar wat hij zegt: mensen worden veeleisender in wat ze willen weten over de medisch-inhoudelijke kwaliteit en de service en dienstverlening van zorgaanbieders. Ze verlangen uitkomsten: “Kan ik na de operatie weer hardlopen?” Precies hetzelfde doen ze aan de balie van de drogisterij of apotheek. Daar vragen ze: “Hebt u iets dat helpt tegen voetschimmel?”. Ze vragen alleen niet door, ze leggen geen verband tussen de uitkomst, het proces en de beïnvloedende factoren.

De ziekenhuizen blijken zelf bereid om verder te kijken en hun zorgaanbod daarop aan te passen, lezen we bij Berden. De drogisterijen en apotheken niet blijkbaar. Ze beantwoorden de vraag “Hebt u iets tegen voetschimmel?” gewoon door een product aan te bieden. Dat is jammer. We mogen de intrinsieke behoefte van hen verwachten om meer te doen dan alleen dat.

Delen