Slechts het begin

De verantwoordelijkheid zo laag mogelijk in de organisatie leggen is in de zorg de laatste jaren een veel gehoord credo. Als het niet wordt geïnterpreteerd als ‘zoek het zelf maar uit’ is dat een goede ontwikkeling, want het geeft mensen meer arbeidsvreugde als ze in hun werk meer vrijheid van handelen hebben.

Het Oogziekenhuis Rotterdam gaat een stap verder en legt de verantwoordelijkheid zo laag mogelijk buiten de organisatie. Om de oogzorg dichter bij de patiënt te kunnen aanbieden, gaat het samenwerken met optiekzaken in de regio Rijnmond voor de periodieke controle van glaucoompatiënten.

De ziekenhuizen hebben nog een lange weg te gaan

De reputatie van het Oogziekenhuis kennende zal het deze stap zorgvuldig hebben voorbereid en goed hebben gecommuniceerd met de betreffende patiënten, waarbij de nadruk zal liggen op uitleg dat dit op een veilige manier kan omdat de medewerkers van de optiekzaken getraind zijn om een weloverwogen pluis/niet pluis afweging te maken en ook daarnaar te handelen. Op deze basis is het een voor de patiënt waardevolle stap die het Oogziekenhuis hier zet.

Toch word ik een beetje triest van de opmerking van bestuursvoorzitter Nico Klay dat dit ‘het begin van iets groots’ kan zijn. Het besef dat het veel fijner is voor de patiënt om dichtbij huis zorg te ontvangen en daarvoor niet de gang naar het ziekenhuis te hoeven maken, is niet nieuw. Het feit dat partijen door samenwerking betere zorg kunnen bieden aan hun patiënten evenmin. Toch zien we nog steeds veel te weinig voorbeelden van de substitutie van tweede naar eerste lijn, zoals het Oogziekenhuis hier biedt. De ziekenhuizen hebben nog een lange weg te gaan.

Delen