Sociale dienstplicht
Of Sander Loos (tandarts-endodontoloog en hoofdredacteur van TandartsPraktijk) vrienden maakt met zijn opiniebijdrage in NRC is de vraag. Maar hij snijdt wel een onderwerp aan dat het verdient om over na te denken.
Kort samengevat: een tandarts opleiden kost pakweg 1,2 miljoen euro en voor die investering mag de jonge tandarts best wat terug doen. Natuurlijk heeft die het recht om niet fulltime te werken, maar tegenover de investering die in hem of haar is gedaan mag ook een gevoel van maatschappelijke verantwoordelijkheid staan. Loos werpt daarom de vraag op ‘Wat is er mis mee om als net afgestudeerde tandarts je kwaliteiten maatschappelijk in te zetten?’. En op die vraag is welbeschouwd maar één antwoord passend: daar is niets mis mee.
‘Wat is er mis mee om als net afgestudeerde tandarts je kwaliteiten maatschappelijk in te zetten?’
Het idee behoeft natuurlijk verdere uitwerking. Tegenover het vervullen van de sociale dienstplicht die Loos voorstelt zou een beloning kunnen staan. Financiële of organisatorische ondersteuning bij het opstarten van een eigen praktijk bijvoorbeeld, of kwijtschelding van een percentage van de studieschuld. Maar tegelijkertijd zou het spijtig zijn als het idee – en de verdere uitwerking ervan – zich alleen beperkt tot de tandheelkunde. Wat te denken van de huisartsenzorg bijvoorbeeld. Er worden beslist voldoende huisartsen opgeleid, dat is het probleem niet. Maar toch is het op een aantal plaatsen in het land voor mensen onmogelijk om een eigen huisarts te vinden.
Mag van net afgestudeerde artsen de maatschappelijke verantwoordelijkheid worden verwacht om na hun opleiding gedurende een beperkte tijd – Loos stelt voor de tandartsen één of twee jaar voor – een sociale dienstplicht te vervullen, als daar ook wat tegenover staat?
4 reacties
Sociale dienstplicht is zot idee. Net als militaire dienstplicht. Werkt niet.
Marcel
13 mei 2024 / 15:20Bedankt voor je mening Marcel. Maar ik ken je goed genoeg om te weten dat jij prima in staat bent om je meningen met goede argumenten te onderbouwen. Dat is ook hier welkom.
Frank van Wijck
13 mei 2024 / 15:38Marc zal nog reageren, veronderstel ik. Mag ik een suggestie doen?
“Dat kan een interessant idee zijn maar dan alleen als we het “generaal” gaan toepassen: uiteindelijke rekenen we immers altijd af op economische parameters. Nu over de jonge klaren fantaseren is te gemakkelijk: bij #schaarste hoort een zicht op in-, door- en uitstroom. Bij overvloed overigens ook.
Met dat complete overzicht kunnen we samen sturen, nooit eenzijdig of als verplichting.
Wie tóch voorstander is van een verplichtend karakter mag het van mij dan ook toepassen middels een verbod op uitstroom.
Over toegankelijkheid van passende zorg voor allen, zeg maar #bestaanszekerheid, praten we graag wanneer die schaarste niet meer leidend zal zijn.”
Pieter Wijnheijmer
13 mei 2024 / 16:21Het ligt eraan over welke schaarste je het hebt Pieter. Schaarste aan zorg is er nu op diverse onderdelen al, en dat zal de komender jaren zeker niet minder worden. Schaarste aan zorgprofessionals is er deels wel, maar op andere fronten niet. Schaarste kan echter wel ontstaan als die zorgprofessionals slechts een deel van de werkweek actief zijn.
Frank van Wijck
13 mei 2024 / 19:22