Stemmingmakerij

Volgens columnist Evelien Tonkens (de Volkskrant) moet minister Edith Schippers van VWS erop toezien dat er geen gaten vallen in het ziekenhuisaanbod. Deze opmerking wekt de indruk dat Tonkens al een poosje niet meer zo goed het nieuws heeft gevolgd. Het was al Schippers’ voorganger Klink die (in oktober 2009) zei: ‘Systeemziekenhuizen bestaan niet’. Met andere woorden: als ziekenhuizen omvallen, gaan wij die als overheid niet overeind helpen.

Dat hoeft ook niet. Als ergens zorg dreigt te verdwijnen waarnaar wel vraag is van verzekerden, dan is het aan de zorgverzekeraars om de continuïteit van die zorg te garanderen. Ze kunnen hiertoe bijvoorbeeld aansturen op samenwerking tussen ziekenhuizen, of ze kunnen het bieden van die zorg financieel aantrekkelijk maken voor een aanbieder. Maar Schippers gaat dit in ieder geval niet regelen.

Verder noemt Tonkens het ‘riskant en troebel’ als zorgverzekeraars gaan bepalen welk ziekenhuis welke behandeling mag uitvoeren. Patiënten kunnen er dan niet op vertrouwen dat selectie werkelijk op basis van kwaliteit gebeurt, stelt zij. Ik vraag me af wat het nut is van dergelijke stemmingmakerij. Een zorgverzekeraar die zorg niet op basis van kwaliteit inkoopt, zal onverbiddelijk worden afgestraft door weglopende verzekerden. Zorgverzekeraars beseffen dit. Daarom zitten ze ook steeds vaker aan tafel bij wetenschappelijke verenigingen en patiëntsenorganisaties. Het heeft weinig waarde een zo historisch akkoord af te doen als waardeloos, zoals Tonkens doet.