Stilstaan bij het risico
In de discussie over het eigen risico bestaan tot nu toe feitelijk maar twee smaken. De ene is: handhaven want het zet een rem op zorgconsumptie en als we het afschaffen moet dus de zorgpremie omhoog. De andere is: afschaffen want het is een boete op ziek zijn. Die twee visies staan redelijk lijnrecht tegenover elkaar en hebben daarom tot nu toe de discussie nooit verder gebracht. Het eigen risico bestaat nog steeds en de Tweede Kamerpartijen die het willen afschaffen zijn in de minderheid.
Nu is daar promovendus Minke Remmerswaal van Tilburg University. Zij verliest zich niet in bovenstaande discussie maar kijkt naar mogelijkheden om het bestaande systeem van het eigen risico te verbeteren. Ze geeft hiervoor drie opties: een verschoven eigen risico, een procentueel eigen risico en een vrijwillig eigen risico. Die derde optie blijkt weinig zinvol, omdat die het zorggebruik nauwelijks remt.
‘Interessant perspectief op doorontwikkeling systeem van eigen risico in de zorg’
Bij de eerste en tweede optie ligt het anders. Die blijken wel degelijk een interessant perspectief te bieden, en bovendien zowel voor de patiënt als voor de beheersing van de zorgkosten. Het verschoven eigen risico combineert een afname van de zorgkosten met 4 procent met een forse afname van de eigen betaling. Het procentueel eigen risico dwingt patiënten om steeds opnieuw een afweging te maken of ze een bepaalde vorm van zorg wel echt nodig hebben, en voorkomt dus dat ze daarover niet meer hoeven na te denken als ze dat eigen risico hebben opgebruikt.
De discussie over het eigen risico zal met deze nieuwe opties zeker niet van tafel verdwijnen. Maar interessante agendapunten voor doorontwikkeling ervan zijn het wel.
4 reacties
Is een inkomens- of vermogensafhankelijk eigen risico niet eerlijker? Nu moet iedereen dezelfde bedragen betalen, de zorgtoeslag biedt geen hulp, want die is alleen gerelateerd aan de premie. CPB berekende medio 2020 (Zorgkeuzes in kaart) dat het vier jaar zou duren voordat zo iets te realiseren zou zijn, maar we zouden daarvoor kunnen kiezen…
Zorgmijding aan de onderkant van de samenleving heb ik als huisarts in een ‘aandachtswijk’ herhaaldelijk gezien…Remgeld remt niet iedereen in dezelfde mate…
Kees Rovers
25 juni 2021 / 09:51Met het proefschrift van Minke Remmerswaal liggen ineens weer diverse opties op tafel voor een goede discussie over de opzet van het eigen risico. Inkomensafhankelijk zit daar niet bij, maar is ook al eerder in de discussie geopperd. Wellicht wordt het ook nu weer betrokken bij de nieuwe discussie die ongetwijfeld zal volgen.
Je opmerking over de zorgtoeslag kan ik overigens niet helemaal volgen. Ongeacht waaraan die is gekoppeld, is die bedoeld voor mensen met beperkte financiële middelen. Het is daarmee toch ook ‘hulp’ om dat eigen risico te kunnen dragen?
Frank van Wijck
25 juni 2021 / 10:07Heb ik het goed gelezen?
Ik begrijp namelijk:
‘ Ze heeft ook gekeken naar de in 2008 ingevoerde betaalsystematiek voor ggz-aanbieders. In dit systeem stijgt de vergoeding trapsgewijs op vaste momenten in de behandelduur. Haar onderzoek toont aan dat dit systeem niet heeft geleid tot efficiëntere behandelingen. In de praktijk behandelen aanbieders hun patiënten totdat ze een hogere tariefgrens bereiken. Deze langere behandeling vertaalde zich voor de patiënten niet in betere gezondheidsuitkomsten’
E.Kriek
1 juli 2021 / 22:09Ja, ook naar dat onderdeel heeft Minke Remmerswaal gekeken inderdaad.
Frank van Wijck
1 juli 2021 / 22:24