Synthetische ETF’s

Bij ‘synthetisch’ denkt u mogelijk aan overhemden van polyester in plaats van katoen. In combinatie met de term ETF’s valt er heel wat uit te leggen. Voluit geschreven zijn ETF’s Exchange Traded Funds: op de beurs verhandelde beleggingsfondsen. Het zijn efficiënte beleggingsvehikels waarmee u tegen lage kosten goed gespreid kunt beleggen. Er zijn onder meer aandelen-ETF’s op indices (zoals de AEX), sectoren en thema’s. Daarnaast zijn er ETF’s die beleggen in obligaties, grondstoffen of edelmetalen.

Het makkelijkste voorbeeld is een zogenoemde ‘fysieke’ ETF op de AEX. De AEX index bevat 25 aandelen en een AEX-ETF belegt ‘fysiek’ in die 25 aandelen. Om de kosten te drukken, verhuurt de ETF die aandelen vaak. Daarbij wordt wel gevraagd om onderpand voor het geval de huurder de aandelen niet teruggeeft.

Nu nog de uitleg over de synthetische variant. Een synthetische ETF op de AEX heeft vreemd genoeg zelf niet de 25 AEX-aandelen in bezit. In plaats daarvan belegt zo’n fonds in rentedragende waarden (zoals deposito’s en leningen). Daarnaast heeft het fonds derivaten (zie Arts en Auto 2, pagina 29) met tegenpartijen die in ruil voor een rentevergoeding aan het fonds het rendement op de AEX betalen. Via die omweg lijkt een synthetische ETF qua rendement alsnog op de AEX. Van belang is wel dat de beheerder het geld veilig uitzet en voldoende onderpand vraagt van de tegenpartijen.

Er zijn ontelbaar veel mogelijkheden met ‘polyester’ ETF’s. Wie verwacht nu een ETF waarmee je wint als de onderliggende index daalt? Persoonlijk ben ik meer gecharmeerd van de schoonheid van de eenvoud. Hoe complexer een product, des te groter de kans dat de gebruiker (belegger) niet precies krijgt wat hij verwacht of nodig heeft. Het lezen van de handleiding (financiële bijsluiter en prospectus) is ook hier vaak vervelend maar bijzonder nuttig.