Te smalle taakopvatting

Frank de Grave, nog een paar maanden algemeen voorzitter van de Federatie Medisch Specialisten, sprak in een interview met BNR Radio over de financiering van de zorg en de rol van de zorgverzekeraars in het stelsel. Voor zijn opmerking dat financiering van de zorg op basis van gezondheidswinst interessant zou zijn, valt veel te zeggen.

Ook met zijn opmerking dat de zorgverzekeraars “niet moeten gaan voorschrijven hoe het in de spreekkamer moet” kan ik het eens zijn. Dit horen de arts en de patiënt samen te doen in wat we inmiddels shared decision making zijn gaan noemen. Maar ik vind dat De Grave de zorgverzekeraars een te smalle taakopvatting toebedeelt als hij zegt: “De zorgverzekeraar is van de premie.” De zorgverzekeraar is de partij die uit naam van de verzekerden zorg inkoopt en daarbij gaat het zeker niet om de premie alleen. Verzekerden willen ook weten wat ze krijgen voor die premie. Kortom: ze willen weten wat de kwaliteit van de zorg is die de zorgverzekeraars voor hen inkopen. En dus stellen de zorgverzekeraars vragen over die kwaliteit.

Maar als De Grave dit niet inziet, begrijp ik dat hij soms heeft moeten “armpje drukken” met de zorgverzekeraars, zoals hij het uitdrukt. Natuurlijk is het in kaart brengen van die kwaliteit – en van kwaliteitsverschillen tussen individuele medisch specialisten – een complex proces. Zorgaanbieders wrijven mij dit iedere keer onder de neus als ik het op Twitter over die kwaliteit van zorg heb. Ook krijg ik soms te horen dat de zorgverzekeraars te hoge eisen stellen op dit gebied. Dat zouden zij minder hoeven doen als de medisch specialisten een meer proactieve opstelling hadden in het transparant maken van de kwaliteit die ze bieden, en als hun voorzitter beter begreep waarvoor de zorgverzekeraars bedoeld zijn.

Delen