Tel uw knopen

Bart Meijman, vertegenwoordiger namens de huisartsenkring Amsterdam-Almere, heeft kritiek op de manier waarop voorzitter Steven van Eijck van de Landelijke Huisartsen Vereniging omgaat met de ledenraad. Ook heeft Meijman kritiek op het feit dat zowel de voorzitter als de directeur van de LHV (Lodi Hennink) geen huisartsen zijn. Op Skipr.nl lezen we: “Dat een vereniging van huisartsen accepteert dat een beroepsbestuurder/politicus zoals onze voorzitter namens de beroepsgroep zich over allerlei (huisarts)geneeskundige onderwerpen uitspreekt; waar is je geloofwaardigheid? Zolang het over strategische issues gaat, vindt Meijman dit geen enkel probleem, maar zo gauw het over identiteitsvragen van de beroepsgroep gaat wel.”

Met dit laatste heeft Meijman een punt: het zou wellicht beter zijn als naast de voorzitter een directeur functioneert die uit de beroepsgroep zelf komt, zodat de twee de taken kunnen verdelen: de een de strategische onderwerpen, de ander de identiteitsvragen. Dan worden zowel de interne als de externe belangen goed gediend. De huisarts/directeur kent als beroepsgenoot van binnenuit de belangen van de achterban en kan dus zorgen voor verbinding. En de niet-huisarts/voorzitter kan de strategische belangen van de huisartsenfunctie vertegenwoordigen omdat hij op basis van zijn achtergrond de regels van het (politieke) spel kent.

Maar alleen huisartsen in de top van de LHV? Huisartsen zijn geen strategische onderhandelaars, net zomin als openbare apothekers of medisch specialisten dit zijn. We hebben met de komst van Frank de Grave als voorzitter van de Orde van Medisch Specialisten gezien hoezeer de relatie van deze beroepsgroep met politiek Den Haag in positieve zin veranderd is. En we zien aan de KNMP, waar de huidige voorzitter een apotheker is en zijn beoogde opvolger ook weer een apotheker moet zijn, hoe moeilijk het voor deze organisatie is om het politieke spel te spelen.

Delen