Terug naar school

Monique Roedoe van beroepsvereniging V&VN geeft een belangrijk signaal af met haar opmerking dat veel onduidelijkheid bestaat bij zorgprofessionals over de grenzen van het medisch beroepsgeheim. Bovendien komt zij er op precies het goede moment mee, nu de zorg voorsorteert op het in werking treden van de Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling, naar verwacht juli volgend jaar.

Zorgprofessionals zijn dan verplicht die meldcode te gebruiken bij signalen van geweld. Dit kan alleen goed werken als ze weten wat ze wel en niet moeten melden en bij wie dan. Professionals die ik hier recent over sprak, blijken hier erg onzeker over te zijn. Kunnen ze bij een vermoeden van kindermishandeling de ouders aanspreken? Mogen ze contact zoeken met de school of de huisarts? Wanneer is een melding bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling aan de orde? Ze weten het simpelweg niet.

Een andere vraag waarmee ze kampen is hoe ze signalen moeten interpreteren. Een kind krimpt in elkaar als de behandelaar dichtbij komt. Is dat een signaal van kindermishandeling of gewoon angst voor de behandeling? En die blauwe plek, is die het gevolg van een klap of van ruw kinderspel? En mogen ze vragen hoe het kind aan die angst of die blauwe plek komt?

Kortom: de Meldcode komt er. En de oproep van de Landelijke Huisartsen Vereniging en Vereniging Huisartsenposten Nederland dat de professional altijd actie moet ondernemen als hij kindermishandeling vermoedt, ligt er nu al. Maar de vragen van de professionals stapelen zich alleen maar op. Wie schoolt hen om situaties goed in te schatten en op het juiste moment de juiste stappen te zetten? Met andere woorden: wie is de eigenaar van dit probleem?