Terug waarnaar?

Komt de vrije artsenkeuze op de tocht te staan als zorgverzekeraars de mogelijkheid krijgen om patiënten te dwingen naar een ziekenhuis te gaan waarmee ze een contract hebben, zoals Trouw gisteren stelde? Het enige juiste antwoord is ‘nee’. En Edith Schippers had in het interview dat deze krant met haar hield dan ook geen enkel probleem die kritiek te weerleggen.

Wie heeft gekozen voor een naturaverzekering, heeft zich al lang gebonden aan de keuze die de zorgverzekeraar voor hem maakt. Niets nieuws onder de zon dus. De zorgverzekeraar begint zijn keuze alleen steeds scherper te stellen, dat is zijn rol ook. En wie zich niet kan vinden in de gevolgen die dit met zich meebrengt, kan nog altijd kiezen voor een restitutiepolis. Dat kost meer, maar dan krijg je ook meer.

Leidt dit tot tweedeling? Ongetwijfeld. Maar zo lang iedereen zorg van verantwoorde kwaliteit krijgt, is het de vraag of we dat erg moeten vinden. Het is in ieder geval geen reden om de in 2006 in gang gezette stelselherziening terug te draaien en dus weer terug te keren naar het oude stelsel. Want zoals Schippers in het interview terecht stelt: “Terugdraaien waarnaar?” Wie zijn verstand gebruikt, zit niet te wachten op het stelsel van weleer, met zijn wachtlijsten, zijn volstrekte gebrek aan transparantie over de geleverde kwaliteit en zijn totale veronachtzaming voor patiëntvriendelijkheid. En wie zijn verstand niet gebruikt, kan misschien het beste kiezen voor die naturapolis en de zorgverzekeraar het denkwerk laten doen.