Theo Langejan heeft gelijk
De omzet in de Nederlandse ziekenhuizen groeit sneller dan gemiddeld, concludeert onderzoeksbureau Gupta Strategists uit de ziekenhuisstudie die het jaarlijks verricht. Het probleem is niet eens zozeer dat ze veel meer zorg zijn gaan leveren dan het jaar daarvoor (3,2 procent), maar dat hun loonkosten zijn gestegen en dat hun arbeidsproductiviteit niet is verbeterd.
In dit licht snap ik de opmerking van voorzitter Theo Langejan van de Nederlandse Zorgautoriteit heel goed: ‘Inkoopmacht van zorgverzekeraars is niet fout, maar is juist het doel’ (afgelopen juni in Arts & Auto). Het is niet voor niets dat CZ recent de discussie over selectieve zorginkoop zo luidruchtig op scherp zette door een aantal ziekenhuizen uit te sluiten voor borstkankerbehandeling. Wie denkt dat deze actie een eenmalig steentje in de vijver was, vergist zich. Het was het aangestoken rotje in het kruitvat.
De zorgverzekeraars hebben ongetwijfeld heel goed het regeer/gedoogakkoord gelezen. Daarin komt maar liefst zes keer het woord huisarts voor, en terecht. Een huisarts die ervoor zorgt dat een patiënt door gerichte zorg of preventie buiten de ziekenhuismuren kan blijven, bespaart de Nederlandse economie veel geld. En hij helpt de zorgverzekeraar om zijn verzekerden tevreden te stellen. Niet alleen met adequate zorg, maar ook met een zorgpremie die door succesvolle substitutie van zorg van tweede naar eerste lijn binnen de perken wordt gehouden. Langejan heeft dus volkomen gelijk. En het is maar goed ook dat de zorgverzekeraars hiernaar beginnen te handelen. Als zij slim zijn, worden ze nu heel snel beste maatjes met de huisartsen.
