Tien jaar
Omdat ons zorgstelsel tien jaar bestaat, besteedde de Volkskrant afgelopen week twee artikelen aan dit onderwerp. In het eerste lag de focus op de kosten, waarbij werd opgemerkt dat die pas sinds 2012 minder beginnen te stijgen. Volgens gezondheidseconoom Wynand van de Ven een verrassing voor iedereen behalve voor de mensen die de werking van het eigen risico kennen. Hij heeft gelijk: in 2012 steeg het eigen risico van € 170,- naar € 220,- en in 2013 van € 220,- naar € 350,-. Dan gaan mensen wel nadenken over hun zorgconsumptie.
Moet de zorg ons nu nog meer gaan kosten, zoals oud-minister van VWS Hans Hoogervorst een paar dagen later in dezelfde krant voorstelde? Ons kostenbewustzijn zou daardoor enorm toenemen, stelde hij. Dat zal beslist, maar het is waarschijnlijk niet de juiste manier om kostenbeheersing in de zorg te bewerkstelligen. Het risico is dat mensen dan noodzakelijke zorg gaan mijden, met alle gevolgen van dien.
Wel kunnen we de zorg wat rationeler gaan benaderen. Het is een utopie te denken dat het huidige stelsel – of welk stelsel dan ook – een daling van de zorgkosten kan bewerkstelligen. Wel is het mogelijk de kostenontwikkeling in de hand te houden. Vooral door als burgers niet te eisen dat alle zorg in de directe woonomgeving beschikbaar is en dat we recht hebben op volledig vrije keuze uit het totale aanbod. De toegang tot de zorg is nergens beter dan in ons land, stelde het eerste Volkskrant-artikel. Het faillissement van een beperkt aantal ziekenhuizen verandert daar niets aan. Hoogervorst heeft een punt als hij zegt dat er nog steeds te veel zijn. En ook als hij stelt dat het helemaal geen slechte ontwikkeling is als de vrije artsenkeuze wat minder wordt. We zijn erg verwend met onze zorg.
5 reacties
Zo die is weer grappig: “Wel kunnen we de zorg wat rationeler gaan benaderen.”
Wat is “de zorg”? Over welk “rationeler” hebben we het? Welke “ratio”?
G K Mitrasing
4 januari 2016 / 10:07Het hamburgermodel is blijkbaar omarmd door ( de adviseurs van ) de “journalist”:
De bovenkant van het broodje is ‘positive framing’, dan komt het beleg met ‘the difficult message’ en het onderste broodje staat voor de laatste fase van ‘normalization’.
Toch wordt hier tussen de regels door gecommuniceerd:
– “Het is een utopie te denken dat het huidige stelsel – of welk stelsel dan ook – een daling van de zorgkosten kan bewerkstelligen.”
– “dat het helemaal geen slechte ontwikkeling is als de vrije artsenkeuze wat minder wordt. We zijn erg verwend met onze zorg ”
Zomaar, tussen neus en lippen door, verpakt in een hamburger, worden enkele zeer discutabele stellingen geponeerd, en gepresenteerd als “de waarheid” .
Al draagt een aap een Gouden ring, het is en blijft een lelijk ding. En dat geldt voor dit zorgstelsel, uiteraard.
H.de Vries
4 januari 2016 / 21:18Een paar kanttekeningen:
1. De kosten voor de zorg zullen echt niet dalen zo lang we nog niet de piek van de vergrijzing hebben bereikt en zo lang er nog zoveel technologische ontwikkelingen zijn. Niet voor niets stelt de Volkskrant ook: “De kostenstijgingen lijken los te staan van het financieringsstelsel”.
2. We zijn inderdaad verwend ja. In het oude stelsel werd je door de huisarts doorgestuurd naar een specialist die hij kende als dit voor je klacht nodig was. Het kwam toen in weinig mensen op om te vragen: “U stuurt me naar dokter X, maar kan ik niet naar dokter Y want die is veel beter?”. Dat wist je niet. Er was geen internet, geen ZorgkaartNederland, geen kwaliteitsbesef, niets.
Frank van Wijck
5 januari 2016 / 08:39Het positieve van verwende NL patiënten is dat deze situatie ruimte biedt voor initiatieven zoals “ik zorg voor jou” :
http://www.rtl.nl/ik-zorg-voor-jou/#!/
W.Koster
5 januari 2016 / 21:40Prachtig, ook WeHelpen is zo’n heel mooi initiatief. Maar in beide gevallen hebben we het natuurlijk niet over ziekenhuiszorg.
Frank van Wijck
5 januari 2016 / 22:17