Tien kwetsbare punten

Volgens Anbo bestaat in ons land het beeld dat ouder worden gelijk staat aan kwetsbaar worden, en dat kwetsbaarheid hetzelfde is als onmondig zijn en niet meer zelf kunnen beslissen. Een onzinnig beeld, stelt de ouderenbond, en dat is het natuurlijk ook. Veel ouderen zijn vitale mensen die een actief sociaal leven leiden, sporten, hun kinderen werk uit handen nemen en genieten van de goede dingen van het leven. Bovendien groeit de groep ouderen die zich een leuke levensstijl ook financieel goed kan veroorloven.

Toch heb ik een beetje moeite met het tien-punten-document dat Anbo gisteren aanbood aan demissionair staatssecretaris van VWS Martin van Rijn, om twee redenen. De eerste reden is dat de Anbo met dit tien-punten-plan het risico loopt het ene vertekende beeld over ouderen te vervangen door het andere. Het beeld dat met de tien punten wordt geschetst is dat van een oudere die van een zodanig grote waarde is voor de samenleving dat hij bijna niet meer kwetsbaar mág zijn. Daarmee schiet het zijn – op zich heel goede – doel van aandacht vragen voor de diversiteit van ouderen voorbij.

Het tweede punt van kritiek is dat Anbo met dit tien-punten-plan een beetje voorbij lijkt te gaan aan het feit dat veel ouderen wel degelijk kwetsbaar zijn. In de zorg voor juist die ouderen is de laatste jaren enorm veel veranderd en zal ook de komende jaren nog heel veel meer veranderen. Wie dat probeert weg te poetsen, verkleint de ruimte voor de beleidsontwikkeling die hierbij nodig is. Be careful what you wish for Anbo.

Delen