Tijd om te handelen
Waar blijft minister Edith Schippers met de modernisering van het tuchtrecht? Hoogleraar gezondheidsrecht Johan Legemaate waarschuwde vorige maand al voor de ongelijkheid die bestaat tussen de schorsingsmogelijkheid van een hulpverlener die een solopraktijk heeft en een hulpverlener die in een instelling werkt. De Inspectie voor de Gezondheidszorg kan de eerste wel schorsen als die ernstig over de schreef is gegaan en een voortdurend risico voor patiënten vormt, maar de tweede niet. “Daar zou de minister wel wat meer haast mee mogen maken dan ze de afgelopen jaren gedaan heeft”, stelde Legemaate. Wie weet dat een paar jaar tijd kan verstrijken tussen het moment van de eerste klacht tegen een disfunctionerende zorgverlener en de uitspraak van de tuchtrechter, begrijpt hoeveel gewicht deze oproep heeft.
Legemaate krijgt nu bijval van vereniging van verpleegkundigen en verzorgenden V&VN, die stelt dat aanpassing van het tuchtrecht op dit punt kan voorkomen dat meer patiënten schade oplopen. Terecht natuurlijk. Het onderscheid dat nu bestaat doet vermoeden dat een hulpverlener die in een instelling werkt minder ruimte heeft om schade aan patiënten toe te brengen dan iemand met een solopraktijk. Tot op zekere hoogte klopt dit misschien; collega’s hebben betekent immers dat er mensen zijn die een disfunctionerende medewerker op de vingers kunnen tikken. Maar het is de vraag hoe ver hun verantwoordelijkheid op dit punt mag reiken. De Inspectie moet gewoon kunnen optreden als dit voor de veiligheid van patiënten aan de orde is.
4 reacties
De Minister zal zich toch wel even achter de oren krabben alvorens gehoor te geven aan deze oproep van de zorgexpert bij uitstek.
Wat moet Prof Kiki Lombarts dan immers nog gaan doen? Die wil juist het elkaar aanspreken stimuleren!
Dat voorkomt ingrijpen door de IGZ. Preventie toch?
http://www.zorgvisie.nl/Kwaliteit/Nieuws/2015/8/Patientgerichte-zorg-niet-instrumentaliseren-2667099W/
In het AMC houdt u zich bezig met verbetering van de professional performance. Hoe ziet dat er in de praktijk uit? ‘Het goed functioneren van artsen is een continuüm dat begint bij de student en coassistent en doorgaat tot de laatste dag van de praktijkvoering van elke arts. De professional performance van artsen willen wij graag meetbaar maken, verklaren en waar mogelijk verbeteren. Voor het meetbaar maken van professional performance van artsen hebben wij verschillende instrumenten ontwikkeld, thermometers, die bijvoorbeeld het individueel functioneren kunnen meten, de samenwerking binnen teams of het opleidingsklimaat op een afdeling. Op dit moment maken zo’n 10.000 artsen en specialisten gebruik van onze toolbox. Artsen die inzicht hebben in hun huidige performance kunnen beter richting geven aan hun toekomstige performance.’
Wat is een goede professional performance? ‘Continu streven naar excellentie, handelen vanuit medemenselijkheid en rekenschap geven over je functioneren. Dat zijn de drie pijlers waartoe elke professional zich moet verhouden. Deze vraag moet terugkomen in besturen, bij opleidingen en in raden van toezicht.’
Wat is er tegen om elkaar aan te spreken? Rolmodel Mayo Clinic doet al jaren niet anders. (en de andere top 20 USA ziekenhuizen)
Bijzondere blog van FvW; Wat een fatalisme en negativisme spreken hier uit. Wat een afwentelen van verantwoordelijkheid.
‘Maar het is de vraag hoe ver hun verantwoordelijkheid op dit punt mag reiken’.
Als het aan Kiki Lombarts ligt dus heel heel ver. En dat kan; zie de rolmodellen a la Mayo Clinic e.a.
ANH Jansen
5 augustus 2015 / 18:12Er is niets tegen om elkaar aan te spreken. Een betere aanspreekcultuur zou de Nederlandse gezondheidszorg geen kwaad doen. Maar de verantwoordelijkheid voor het aanspreken van collega’s op de werkvloer kent wel grenzen.
Frank van Wijck
5 augustus 2015 / 20:38Daar gaat ie weer met een inhoudsloze obscure opmerking: “een betere aanspreekcultuur zou de Nederlandse gezondheidszorg geen kwaad doen”. Wat is dan uw “waarheidsclaim”? Hoe goed of slecht is dan dat wat U met “aanspreekcultuur” omschrijft zonder te definiëren wat dat is?
Meneer van Wijck, U wordt wekelijks aangesproken op de onzin in de stukjes die u schrijft. Enige verandering valt niet te bespeuren, dat kan en mag allemaal onder het excuus van “redactionele vrijheid”. Grote kans dat U als zorgverlener wegens die hardnekkigheid al lang de laan uitgestuurd was. Wat U als “uw opvatting” omschrijft is niet meer dan een dogma. Verbeteringen beginnen bij U zelf..: anders proberen te denken dat U doet en anders proberen waar te nemen zijn essentiële eigen om fris te blijven waarnemen en denken maar. Kleine tip, u hoeft er zich geen bal van aan te trekken…
G K Mitrasing
5 augustus 2015 / 22:21‘Maar de verantwoordelijkheid voor het aanspreken van collega’s op de werkvloer kent wel grenzen’.
Bel eens naar Mayo Clinic of een van de andere top 20 ziekenhuizen in de USA hoe zij omgaan met disfunctionerende collegae in de strijd om het bestaan van de onderneming en van de patiënt, waarbij het belang van de patiënt voorop staat.
De grenzen van het elkaar aanspreken is daar toch dat als een collega het bestaan van de patiënt bedreigt en daarmee het bestaan van de onderneming, deze collega kan vertrekken!
Maar eerst zullen de collegae door de bedrijfscultuur te koesteren voorkomen dat zoiets kan gebeuren! Niet iedere medicus kan toetreden tot de maatschap Mayo of Cleveland Clinic.
Afschuiven van verantwoordelijkheid is de Nederlander in de mond bestorven; een ongelooflijk negatieve instelling. Een ongelooflijke laffe instelling. Nederland heeft dan ook het hoogste percentage adviseurs en consultants. En die weten van wanten; Geisinger Health System, Provencare; in hospital mortality naar nul! Nul! Geen sterfte in de ziekenhuizen van Geisinger Health Systems. En KPMG Plexus weet dat nog te verkopen aan VWS en ZN. What Works. Dat soort onzin dus. Want de thuissterfte is enorm gestegen! Maar daar gaat Geisinger Health System niet over.
Afschuiven van verantwoordelijkheid is de politieke en ambtelijke bedrijfscultuur in Nederland.
Daarom kan Mayo Clinic nimmer in Nederland zei A Klink een tijdje terug. A Klink in zijn hoedanigheid van Minister van VWS nota bene.
Diezelfde A Klink is nu VGZ topman. Wat betekent dat voor de zorg in Nederland?
En daarom de oproep aan de Minister door de zelfbenoemde zorgexpert van Nederland om te handelen; de IGZ moet de disfunctionerende zorgverlener maar aanspreken! Na hoeveel aangericht patiëntenleed?
anh jansen
5 augustus 2015 / 23:14