Tweespan/tweespalt

Trouw verraste ons afgelopen vrijdag met een dubbelinterview met Fleur Agema  (PVV) en Renske Leijten (SP). Een interview dat in de eerste helft verraste door de eensgezindheid die de twee uitstralen als het over zorg gaat – ze lijken wel partijgenoten op theevisite – maar ook door het ‘vroeger was alles beter’-gehalte. In de jaren vijftig en zestig, toen was het nog eens goed geregeld in de zorg. “Je schreef je in voor een aanleunwoning, na een paar jaar kon je terecht”, zegt Agema. Ze zegt er nog nét niet bij dat je er gewoon een touwtje uit de brievenbus kon laten hangen. Maar ze vergeet even dat de aanleunwoning pas in 1975 werd aangekondigd in de Tweede Nota Bejaardenbeleid van het kabinet-Den Uyl. Die nota had als doel ouderen zo lang mogelijk zelfstandig thuis te laten blijven wonen. Slechts 7 procent zou nog in aanmerking komen voor wat we toen nog tehuizen noemden. Niets nieuws onder de zon dus.

Het interview lijkt te verzanden in wel klagen maar niet durven dragen

Opvallend is dat ze allebei lijken terug te schrikken voor de verantwoordelijkheid die een functie als minister of staatssecretaris met zich meebrengt. Agema ziet er meer iets in voor Leijten dan voor zichzelf, maar Leijten spreekt de verwachting uit dat ze het ‘loeimoeilijk’ zou krijgen. Dat is het ook, enige bewondering voor het aandurven van zo’n functie – of op zijn minst enig respect ervoor – is wel op zijn plaats. Maar hoe dan ook, het interview lijkt hiermee te verzanden in wel klagen maar niet durven dragen. Gelukkig ontspoort het vervolgens nogal. Dat komt het leesplezier zeer ten goede.

Delen