Uitlaatklep – Koordirectie

In ‘Uitlaatklep’ vertellen collega’s op welke manier zij even stoom afblazen en loskomen van de hectiek van alledag. In deze aflevering: fysiotherapeut Marga Daniëls, praktijkhouder in het Noord-Brabantse Nuenen.

Tekst: Martijn Reinink | Beeld: De Beeldredaktie/Vincent van den Hoogen

Exact 35 jaar geleden splitst fysiotherapeut Marga Daniëls (59) zich met een groepje gelijkgestemden af van een jongerenkoor. Ze beginnen Zanggroep Cascade in Eindhoven. Daniëls speelt gitaar (vanaf haar achtste) en piano (vanaf haar vijftiende), maar omdat ze nog geen dirigent hebben, leidt zij het gezelschap. “Een dirigent zouden we nog zoeken”, zegt de fysiotherapeut. “Maar 35 jaar en een aantal cursussen later ben ik het nog steeds en ik vind het fantastisch. Het is zo’n heerlijk gevoel om de meute mee te krijgen.”

In de loop der jaren groeit de zanggroep, zowel in aantal (van twaalf tot veertig leden) als in professionaliteit. “In het begin stonden we braaf met een mapje in de hand te zingen. Nu gaat tijdens optredens alles uit het hoofd, hebben we een verhaallijn, bijpassende choreografie en worden we begeleid door ons eigen combo, bestaande uit piano, gitaar, basgitaar en drum. Ons repertoire is een mix van oudere en nieuwe muziek: van Queen tot Pink tot Rag’n’Bone Man.”

In november zou het popkoor een jubileumconcert geven. De voorbereiding daarop is in volle gang als COVID-19 in Nederland uitbreekt. Voor Daniëls een periode van weinig patiënten én geen uitlaatklep. “Inmiddels draait de praktijk weer op volle toeren, maar die eerste weken waren wel zorgwekkend, omdat je niet weet hoe lang het allemaal gaat duren.” Om in die tijd toch wat muzikale afleiding te hebben, zoekt Daniëls naar alternatieven. “Ik heb mp3’s gemaakt zodat de koorleden zelfstandig hun zangpartij konden instuderen. En we hebben met z’n allen een ‘quarantainevideo’ opgenomen.” 

‘Het is zo’n heerlijk gevoel om de meute mee te krijgen’

Op dit moment mogen ze weer live samen zingen, op 1,5 meter van elkaar in een goed geventileerde ruimte. Omdat hun repetitieruimte niet aan de eisen voldoet, wijken ze uit naar een school. “Half juni hebben we weer voor het eerst gezongen. Buiten, in kleine groepjes, om de beurt: eerst de alten, toen de sopranen, enzovoort. Fijn om elkaar weer te zien, maar qua akoestiek natuurlijk niet ideaal. Dat we nu op deze plek weer met z’n allen kunnen knallen, is geweldig. Op naar het jubileumconcert, dat we nu in juni 2021 hopen te houden.”

Delen