Vage klachten

Met enige verbazing las ik het interview in De Linkerwang met Evelien Tonkens, hoogleraar aan de Universiteit voor Humanistiek. Tonkens klaagt wat af over onze zorg. Als verklaring voor het feit waarom ze tegen het huidige stelsel van gereguleerde marktwerking is, zegt ze: “Je zou moeten zeggen: zorg is een schaars goed, er is een oneindige vraag naar, dus je moet een systeem maken waarmee je gemeenschappelijk probeert zo goed mogelijk met het schaarse goed om te gaan.” Wonderlijk, dat is toch precies de kern van dit stelsel?

Als het gesprek gaat over de noodzaak om te registreren om de kwaliteit van de zorg inzichtelijk te maken, zegt Tonkens dat ze de “sterke indruk” heeft dat de kwaliteit van de ziekenhuiszorg is toegenomen. Maar: “Dat komt niet alleen door dat registreren.” Helaas stelt de interviewer hierbij niet de vraag: “Waardoor nog meer dan?”, want ik ben wel benieuwd welk antwoord Tonkens daarop zou hebben gegeven. Door de intrinsieke motivatie van de zorgaanbieders om meer te focussen op de kwaliteit en de gegevens daarover uit eigen beweging met iedereen te delen? Dat denk ik toch niet, want als dat het geval was, was het ook wel in het vorige stelsel tot stand gekomen. Als de kwaliteit van de ziekenhuiszorg is toegenomen, komt dit omdat de ziekenhuizen druk van buitenaf hebben gekregen – van zorgverzekeraars, van patiëntenorganisaties, van toezichthouders – om hun kwaliteit inzichtelijk te maken en voortdurende kwaliteitsverbetering na te streven. Waarover klaag je dus nu eigenlijk precies Evelien Tonkens?

Delen