Voor het archief
Het opiniestuk van Matthieu Weggeman over verzekeraars die doktertje spelen, afgelopen donderdag in NRC Handelsblad verdeelde Twitter de dag erna in twee kampen. Het ene kamp liet niets heel van Weggemans betoog. Het andere toonde zich juist een fan van Weggeman. Een van hen is het “roerend eens” met zijn stelling dat de zorgverzekeraars zich moeten beperken tot zorg verzekeren. Een tweede noemt zijn stuk “een heldere analyse”. Een derde zegt te hopen dat de politiek er iets mee kan en doet.
Dit laatste is onwaarschijnlijk. De partijen die het huidige zorgstelsel omarmen, zullen hebben doorzien dat Weggemans stuk helemaal niet zo’n ‘heldere analyse’ is en zullen het dan ook na lezing schouderophalend terzijde hebben geschoven. Door te stellen dat de zorgverzekeraars zich moeten beperken tot zorg verzekeren, lijkt Weggeman immers de indruk te wekken dat hij niet begrijpt hoe het huidige stelsel functioneert en welke regieopdracht de zorgverzekeraars hierin hebben gekregen.
Het hele uitgangspunt van zijn betoog is kortom verkeerd. En het feit dat hij de opdracht van de zorgverzekeraars vertaalt als ‘doktertje spelen’ zal in politiek Den Haag weinig indruk maken. Michiel Verkoulen van adviesbureau Zorgvuldig Advies schrijft dan ook: “Flinterdunne analyse van Matthieu Weggeman in NRC. Louter oog voor de binnenwereld, niet voor dynamiek van de buitenwereld.” David Ikkersheim (arts en bedrijfskundige KPMG Plexus) voegt hieraan toe: “Zelfs de feiten in dit stuk kloppen niet. Beheerskosten Zorgverzekeringswet zijn een paar procent en lager dan in ziekenfondstijd”
Staat de la van de archiefkast al open?
21 reacties
Weggeman analyseert vooral de ‘binnenwereld’ van de organisaties in de zorg, zowel de aanbieders als de verzekeraars. Hij constateert dat er transactiekosten en coördinatiekosten zijn. Dat klopt natuurlijk, die bestaan in bijna elke markt en wellicht kunnen ze zelfs lager in de zorg. Maar Weggeman laat het basisidee van ons zorgstelsel (concurrerende zorgverzekeraars zorgen voor goede en doelmatige zorg) volledig buiten beschouwing.
Sinds 2012 slagen zorgverzekeraars er juist in om de kostenstijging in veel zorgmarkten te temmen. Bovendien is steeds meer duidelijk over wie kwaliteit levert. Dat zijn de (nogal forse) baten die tegen de kosten moeten worden afgewogen. Weggeman vergeet dus de baten en vergelijkt de kosten niet met vergelijkbare markten (in jargon: de counterfactual). Dat maakt zijn verhaal vooral een opinie, niet een serieuze analyse.
Michiel Verkoulen
31 maart 2014 / 10:20Je hebt gelijk. Ik snap ook niet dat de redactie van NRC niet heeft aangedrongen op een betere inhoudelijke onderbouwing van Weggemans betoog.
Frank van Wijck
31 maart 2014 / 11:21Guys,
Niet zo zelfgenoegzaam. Ik denk ook dat het huidige systeem te verkiezen is boven alle andere, en tegelijk zijn er echt een aantal uitvoeringsproblemen.
Inderdaad: “Analyse” is een groot woord voor het artikel van Weggeman en zijn oplossing slaat nergens op. Maar het verhaal past in een trend. De kern van die trend: Zowel behandelaar als verzekerde ziet zijn handelingsvrijheid beperkt.
Dat kun je eenvoudig afdoen (“dat is ook precies de bedoeling, zorgaanbieders moeten gewoon professionaliseren en focus kiezen, patiënten houden echt voldoende keuzeruimte”), maar slim is anders. Speel in op die trend, anders wordt het een boemerang.
Mijn suggesties:
– Art 13 ongewijzigd laten of de wijziging beperken tot de GGZ. In de MSZ bestaat géén probleem rond restitutie-onder-natura, aanpassing brengt de marktdynamiek om zeep en je roept er weerstand onder vrije keuze zoekende patiënten mee op.
– Neem waar dat de concentratie aan “jullie” kant tot defensieve concentratie aan de ziekenhuiskant leidt. Prima voor het hoogcomplexe werk, maar ik zie geen inspanningen de andere kant op t.a.v. het laag- en midden-complexe werk. Doe daar iets mee.
– Niet overdrijven met die materiële controles. Het is gemakkelijk scoren en dat roept een verkeerd beeld op van de doelstelling ervan. Kies de insteek “samen de registratie- en declaratie-praktijk verbeteren”.
– Dimmen met de directieve contractering in de eerste lijn. Het is volkomen duidelijk dat je niet met iedere eerstelijner apart in onderhandeling kunt gaan, maar tekenen bij het kruisje is niet de onvermijdelijke oplossing. De onrust daarover is *jullie* probleem, doe er iets creatiefs mee.
Succes. Je hebt het nodig.
Ivo Knotnerus
31 maart 2014 / 12:02Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de suggestie van hierboven waarom de wijziging art 13 Zvw zou moeten worden beperkt tot de GGZ – dus als dhr Knotnerus daar wat over zou willen zeggen, graag. Is keuzevrijheid daar minder belangrijk? Of bent u van het beheersmodel, getuige uw opmerking ‘in de MSZ is geen probleem’.
Alberts
31 maart 2014 / 12:55De archieflade staat in Nederland altijd open en dit opinie stuk van Weggeman komt dan te liggen bovenop de Evaluatie Zorgstelsel 2006 door de experts van de Erasmus Universiteit, W vd Ven en E Schut.
Aan het theoretisch model Zorgstelsel 2006 stellen zij 10 voorwaarden opdat het in de praktijk zou kunnen werken. In de Evaluatie geven zij aan dat het Nederlandse systeemmodel Zorgstelsel in de praktijk aan geen van de 10 voorwaarden voldoet.
Zij dragen in de Evaluatie enige oplossingen aan. 10 in totaal.
Zo pleiten zij voor opsplitsing van de mega zorgverzekeraars opdat er eindelijk een zorgverzekeraarsmarkt zou kunnen ontstaan. Het oligopolie van 4 grote verzekeraars gaat meer en meer lijken op een monopolie. En een privaat monopolie niet moet willen.
Erasmus Universiteit zit vol in de tunnelvisie van de zegeningen van het neoliberalisme; concurrentie en marktwerking zijn goed voor de economie; verlaging van kosten en stijging van kwaliteit; laat de consument zelf kiezen, leg geen budgetten op en alles komt vanzelf goed.
Om als journalist nu te pleiten voor een regionale functie van de zorgverzekeraars gaat dan geheel voorbij aan de onderliggende gedachte van het systeemmodel: concurrentie en marktwerking tussen verzekeraars onderling, tussen zorgaanbieders onderling en tussen verzekerden onderling (collectieven). Allemaal om de gunst van de individuele zorgconsument voor een jaar te kunnen winnen.
Vrije keus voor de consument is een van de andere opties die de experts adviseren. Geen budgettering en zeker geen MBI bij de geliberaliseerde (deel) markten zijn twee andere. Harde aanpak van de fusiedrift weer een andere. Fusies tussen verzekeraars, tussen ziekenhuisorganisaties, tussen thuiszorgorganisaties, tussen zorggroepen etc.etc. : schaalvergroting moet worden tegengegaan om de kwaliteit en de keuzevrijheid voor de zorgconsument te borgen. Dat zijn de adviezen van de Erasmus Universiteit experts, W vd Ven en E Schut. Niet de minsten in Nederland.
Marktwerking zou de prijs omlaag drijven en de kwaliteit omhoog.
Wat is er nu terecht gekomen van de adviezen van de experts? En de 10 voorwaarden? Ze liggen in de lade. Komen niet zo van pas in de dagelijkse praktijk van de politiek van ‘we doen alsof’.
Wat FvW het NRC verwijt zou men nu ook de uitgever van Arts en Auto kunnen verwijten. Gelukkig is er in dit land nog vrijheid van meningsuiting. Prima stuk van Weggeman. Goed onderbouwd. En lekker tegen de spin ingaand.
Dat er geen alternatief is voor het Nederlandse Systeemmodel Zorgstelsel 2006 is natuurlijk de grootste onzin.
Tenzij men nu eindelijk eens erkent wie het hier voor het zeggen hebben: de Volksvertegenwoordiging of de verzekeraars/financiële sector. Hans Hoogervorst was daar eerlijk over; het systeemmodel is er gekomen door de lobby van de verzekeraars zelf!.
Nu de experts nog.
En ja, dan is er geen alternatief voor het huidige hybride, peperdure (EHCI raamt de meerkosten alleen al voor de ziekenhuiszorg op 8 miljard euro per jaar), hybride zorgstelsel.
En vergelijkingen met vroeger, de tijd van voor de computer, met nu ten aanzien van de administratieve last is wel heel makkelijk. Die vergelijking gaat geheel mank. Wat is ook weer het verschil met werken met papier en werken met een computer? Handwerk en geautomatiseerd werk? Het ontgaat de politicus geheel.
OESO was en is zeer te spreken over het Zweeds model, een van de alternatieven voor het huidige Nederlandse hybride model. Alleen de versnippering van de Eerste Lijn na invoering van marktwerking in diezelfde Eerste lijn pakte volgens de OESO averechts uit. Marktwerking leidt tot opsplitsing, leidt tot versnippering en belemmerd juist de samenwerking. Daar is de OESO nu ook achter gekomen.
Gaat nu ook de OESO in de archieflade?
anh jansen
31 maart 2014 / 12:58Frank van Wijk is als de pot die de ketel verwijt. Zonder enige onderbouwing verwijt hij Weggeman het stelsel niet begrepen te hebben. Alleen een verwijzing naar de – niet onderbouwde – mening van een adviseur van Plexus. Is Plexus een objectieve partij. Weggeman stelt de facto de rol van de zorgverzekeraar ter discussie. Daaruit blijkt juist dat hij het stelsel wel goed begrepen heeft. Jammer dat Van Wijks grote bewondering voor de zorgverzekeraars bewerkstelligt dat hij niet meer neutraal kan kijken naar de kritiek op hen. Met journalistiek heeft dit weinig meer te maken.
Edwin Brugman
31 maart 2014 / 15:37Zorgverzekeraars moeten zich beperken tot zorg verzekeren, stelt Weggeman. Dat is nu net wat het huidige stelsel niet beoogt, gelet op de regierol die daarin aan de zorgverzekeraars is toebedeeld. Als iemand een artikel schrijft waarin hij volkomen aan dit feit voorbij gaat, kan ik moeilijk anders concluderen dan dat hij dit niet begrijpt of niet wil begrijpen. Ik vind het prima als Weggeman de rol van de zorgverzekeraars ter discussie stelt. Maar als hij het oneens is met hun handelwijze, stelt hij feitelijk het stelsel ter discussie. Hij was zuiverder geweest als hij zijn betoog aan Edith Schippers had gericht.
Frank van Wijck
31 maart 2014 / 16:30Dit is een interessante discussie.
FvW geeft impliciet toe dat Weggeman een punt heeft, maar “vindt het zuiverder” als hij zijn betoog aan Schippers had gericht.
Weggeman heeft uiteraard een punt, maar “dat is nu net wat het huidige stelsel niet beoogt” .
Een fraaier voorbeeld van argumentatie middels het afleiden van de inhoudelijkheid is niet snel voorhanden.
Een zwaktebod kortom.
Een zwaktebod voor het archief.
E.Kriek
31 maart 2014 / 19:33Er moet meer geld naar onderwijs en onderzoek. Er gaat in Nederland te veel naar de zorg. Maar ik zie ook op de universiteiten nog wat bezuinigingsmogelijkheden. Zelfs op topuniversiteiten. Bijvoorbeeld in Eindhoven op de afdeling organisatiekunde. Ik dacht dat organisatiekundigen zich aan het ontworstelen waren aan het imago van ‘borreltafelwetenschap’. Frank van Wijck laat onverbiddelijk zien dat er nog haarden van verzet zijn onder de organisatiekundigen; haarden waar hardnekkig vastgehouden wordt aan het motto ‘Wij hebben het volste recht wat in de ruimte te kletsen.’ De opinieredactie van de nrc mag misschien wat kritischer zijn.
Otto Reuchlin
31 maart 2014 / 19:52Mooi deze inhoudelijk onderbouwde reacties. Ik kan me in een groot aantal punten, van bijv. Ivo Knoterus ook vinden.
Toch even een inhoudelijke kanttekening en een persoonlijke;
– Het is een hardnekkig misverstand dat de zorgverzekeringsmarkt niet concurrerend zou zijn. Tuurlijk, toetreding kan makkelijker gemaakt (door minder strenge eisen DNB), de dienstverlening naar hun verzekerden kan nog beter, de coördinatie van kwaliteitseisen aan zorgaanbieders; kan en moet allemaal beter. Toch is dit een markt met behoorlijke switching door consumenten, innovatie (bijv. budgetpolissen) en er zijn geen structurele overwinsten. Dat laatste zal voor velen (m.n. zorgaanbieders) jarenlang gevoed door hype wellicht verrassend klinken, maar is vooralsnog gewoon wel waar. Er zijn 4 grote verzekeraars, en enkele uitdagers, maar dat gegeven an sich is geen indicatie voor gebrek aan concurrentie. Apple concurreert met haar iPhone vooral met Samsung; maar deze twee zijn toch zeer competitief.
– Dan een persoonlijke observatie; Ivo heeft het over ‘ons’ probleem. Ik neem aan dat hij veronderstelt dat Frank van Wijck en/of ik de zaak van de zorgverzekeraar bepleiten. Voor mezelf sprekend: ik heb voor toezichthouders gewerkt (NMa, NZa, Monitor (UK)) en als adviseur voor patiëntenorganisaties, het ministerie, huisartsen, fysiotherapeuten, ziekenhuizen, farmaceuten en een instelling voor gehandicaptenzorg. Nooit voor een zorgverzekeraar. (Niet uit principe; u mag mij bellen ;-). Ik pleit voor een goed werkend zorgstelsel. Te vaak wordt in de zorg gedaan alsof het ‘wij’ tegen ‘zij’ is. Ik heb het idee dat die houding wat vaker voorkomt bij zorgverleners dan bij zorgverzekeraars, overheid of anderen. Dat is jammer en niet-productief. Wie te eenzijdig het debat over het zorgstelsel aanvliegt doet zichzelf en het stelsel tekort. We’re all in this together. Maar dit terzijde.
Michiel Verkoulen
31 maart 2014 / 19:53“Maar als hij het oneens is met hun handelwijze, stelt hij feitelijk het stelsel ter discussie.”
Correct. En dat doet deze hoogleraar niet voor het eerst. Vanaf de start van dit onzalige systeemmodel heeft dhr Weggeman gewezen op de defecten, weeffouten, gedoogstructuren, foutieve aannames en fatale denkfouten met structurele gebreken in de logica.
Hij schrijft in zijn opinie stuk: “Mijn voorstel; een Nationaal Administratie Kantoor Gezondheidszorg…..”
Het zo door de OESO aanbeden Zweeds model dus. Zonder de uitwassen van marktwerking en concurrentie die alleen maar leiden tot kostenverhoging, versnippering en kwaliteitsverlies.
Middels de open brief van Weggeman in een landelijk concurrerend dagblad, werkelijk concurrerend, bereikt Weggeman niet alleen de Minister, die natuurlijk deze krant leest of laat lezen, maar ook de burgers en verplicht verzekerden in dit land.
En dat laatste kan geen kwaad. Waarom moet kritiek op een onzalig zorgstelsel met grote weeffouten, die schadelijk zijn voor de gezondheidszorg van diezelfde burgers en verplicht verzekerden, geheim worden gehouden? Waarom moet dit selectief worden geschreven aan de Minister?
Gaan we doorschieten in selectiviteit? Selectief contracteren, dus ook selectief schrijven? En onder couvert wegens de concurrentie?
Er is een webcast van Weggeman waarin hij zeer helder e.a. uiteenzet. Zie farmaactueel. Vraag het Berry van Schaik.
Prima man. Dappere man.
Dat kan je van de Erasmus Universiteit experts niet zeggen: “er is geen alternatief”. Hoe durf je het als wetenschapper uit je pen te krijgen en ook nog eens op papier te zetten! (laatste mag natuurlijk, maar je maakt als wetenschapper geen kans meer op een Nobelprijs)
Maak daar eens een blog over.
ANH Jansen
31 maart 2014 / 19:53“Te vaak wordt in de zorg gedaan alsof het ‘wij’ tegen ‘zij’ is. Ik heb het idee dat die houding wat vaker voorkomt bij zorgverleners dan bij zorgverzekeraars, overheid of anderen. Dat is jammer en niet-productief”.
Goh, hoe zou dat nu komen? NZa topman Theo L vindt dat verzekeraars niet hoeven te onderhandelen met zorgaanbieders; het aangeboden contract is altijd redelijk en billijk. En een zorgaanbieder heeft altijd de keuze tussen tekenen of niet tekenen. Logisch toch?
Tegen deze ‘logica’ loopt dhr Weggeman te hoop. En hij is niet alleen. Lees ook eens het advies rapport van B Baarsma. De Minister vindt het prima. De tweede kamer vindt het prima. Waarom zouden de zorgaanbieders er tegen protesteren?
D66 heeft in de Tweede Kamer de zwaai gemaakt van voorstander van een publiek stelsel, Zweeds model, naar een privaat stelsel met publieke randvoorwaarden; het in 2006 doorgedrukte hybride model. Logisch dat een D66 politicus dan te vuur en te zwaard dit hybride model verdedigd. Minder logisch gezien de Evaluatie door de Experts van de Erasmus Universiteit: het deugt niet, het werkt niet en het zal ook niet werken, maar we moeten doorgaan: ‘er is geen alternatief”.
Dooddoeners als ‘het kan altijd beter’ en varianten daarop moeten er aan te pas komen om de resultaten van het experiment te verklaren. Zeer hoog D Stapel gehalte.
Als een experiment uit de hand loopt en Hoogleraar B Baarsma er aan te pas moet komen met een advies waar de honden geen brood van lusten; wettelijke doorleverplicht voor zorgaanbieders als het budget van de private verzekeraars op is, weet een echte wetenschapper wat te doen: de stekker eruit!
KISS principe. Waarom willen Nederlandse economen, organisatie adviseurs, ambtenaren en politici en aspirant politici daar nu niet aan? Waarom zorgaanbieders en burgers wel? Wij tegen zij?
Maak er maar eens een blog over.
ANH Jansen
31 maart 2014 / 20:09@Otto Reuchlin: uw bijdrage heb ik als volgt geinterpreteerd:
“er gaat te veel geld naar de zorg ( hoe komt dat trouwens ?) ; maar ook te veel geld naar organisatiekundigen”.
Helaas mis ik hier een nadere onderbouwing.
Graag uw toelichting.
U heeft het over “borreltafelwetenschap”.
Noblesse oblige: onderbouwt u dus vooral uw wetenschappelijke opinie!
E.Kriek
31 maart 2014 / 20:35Frank, als journalist zou jij moeten weten dat een opiniepagina in een krant heel goed werkt om een oproep aan de minister te doen. Hij schrijft de zorgverzekeraars niet aan! Je zet jezelf echt niet meer neer als een objectieve journalist, maar als een verdediger van de zorgverzekeraars. Zij hebben een rol te vervullen die bij wet is geregeld, maar dat betekent nog niet dat je hun functioneren niet ter discussie mag stellen en een alternatief voor hun rol. Jouw stelling dat hij niet de opiniepagina zou moeten gebruiken maar een brief zou moeten sturen is ongeveer gelijk aan de stelling dat jij jouw mening maar in de reclameblaadjes van ZN moet plaatsen.
Edwin Brugman
31 maart 2014 / 20:59@Edwin Weggeman had zijn betoog ook in NRC aan VWS kunnen richten, en dat is natuurlijk ook wat ik bedoel. Ik stel nergens dat hij niet het middel van de opiniepagina niet had moeten gebruiken. Het is terecht dat hij dit wel deed, want het is zoals je stelt een krachtig middel. Ik denk alleen dat hij het sterker had kunnen benutten door zich op die opiniepagina rechtstreeks tot de minister te richten.
Frank van Wijck
31 maart 2014 / 22:10De Minister gaat niet over het systeemmodel Zorgstelsel 2006! Die zal dat niet gaan veranderen. Dat is toch de Volksvertegenwoordiging, Tweede Kamer en Eerste Kamer. Die controleert het Regeringsbeleid en is de Wetgevende macht. De Minister voert uit wat de Volksvertegenwoordiging heeft goedgekeurd, namens het volk; de verplicht verzekerden.
Terecht dat dhr Weggeman de opinie pagina in een concurrerend landelijk dagblad heeft mogen gebruiken om de misstanden aan de kaak te stellen. Verzekeraars moeten verzekeren. Dat kan met het voorstel van dhr Weggeman op een veel doelmatiger manier. Wat is daar nu op tegen?
De webcast van hem is schitterend. Voegt wat toe aan zijn opinie stuk.
Ga zo door.
anh jansen
31 maart 2014 / 22:25http://www.zorgvisie.nl/Financien/Nieuws/2014/3/VWS-wil-strak-sturen-op-kosten-wijkverpleging-1493019W/#comments
“Geeft de zorg te veel geld uit aan wijkverpleging, dan haalt Schippers het geld terug via een tariefskorting of het macrobeheersinstrument”.
Dhr Weggeman krijgt zijn gelijk per ommegaande aangeleverd.
En de experts van de Erasmus Universiteit? 10 voorwaarden stellen zij om het theoretisch systeemmodel Zorgstelsel in de praktijk tot een succes te maken; geen MBI! Geen budgettering!
En wat doet de Minister? MBI per segment en nu ook voor de wijkverpleging. AWBZ naar Zvw. Open einde naar zero sum.
50plus moet dhr Weggeman maar eens opnemen in hun partij.
anh jansen
31 maart 2014 / 22:30Ik ben het geheel eens met de reactie van Edwin Bruggeman.
Ik vind het bijzonder teleurstellend om een deze blog met deze strekking te lezen nota bene in het blad van de VVAA
Let wel, Niet voor niets zijn er zoveel professionals die de blog van Weggeman retweeten.
Frank is geen geïnteresseerde journalist die zich oriënteert, veeleer een persvoorlichter van de zorgverzekeraars, of misschien VWS, zo was mijn indruk.
Zijn twitterreactie op mijn vraag of hij het belangrijke managementboek van Matthieu Weggeman getiteld:
“Leidinggeven aan professionals ? Niet doen !”kent, versterkte deze indruk.
Zijn antwoord luidde letterlijk:
“Het gaat in het zorgstelsel niet om leiding geven, maar om sturing geven op basis van kwaliteitseisen.”
Let wel, ik vind dit gewauwel.
Helaas, de problemen die veroorzaakt worden door de martktwerking zijn immens voor de zorgprofessionals die het werk doen. De marktwerking maakt het evidence based werk voor die professionals (BIG geregistreerd) heel erg lastig. Ik verwijs graag naar de mooie blog van Joost Walraven die dit duidelijk uiteenzet in http://www.nvgzp.nl/noodkreet-van-evidence-based-naar-insurance-based-behandelen-in-de-ggz/
joke janmaat
1 april 2014 / 20:43@Joke Janmaat: Graag leg ik je uit wat ik bedoel met die Tweet “Het gaat in het zorgstelsel niet om leiding geven, maar om sturing geven op basis van kwaliteitseisen”. Het begrip “leiding geven” interpreteer ik als: op de stoel gaan zitten van de professionals. Het is nadrukkelijk niet de bedoeling dat de overheid en de zorgverzekeraars dit doen. “Sturing geven op basis van kwaliteitseisen” daarentegen is een gezamenlijk proces. Alle stakeholders vervullen hierin een rol om te waarborgen dat de kwaliteit van zorg beter wordt en dat de kosten ervan in de hand gehouden worden. De uitgangspunten hiervoor zijn vastgelegd in de hoofdlijnenakkoorden die zijn gesloten met de ziekenhuizen, de medisch specialisten, de huisartsen en de GGz.
Frank van Wijck
2 april 2014 / 08:23Beste Frank, dat kán, dat jij dat zo interpreteert….
Des te meer reden, m.i., dat je het boek zou kunnen lezen zodat je weet dat het artikel waarover deze discussie gaat (en dat zovele professionals per se willen retweeten) is geschreven door een man die nota bene dit prachtige boek, dat tot managementboek van het jaar werd uitgeroepen, schreef.
Jouw indruk dat dhr Weggeman dus niet zou begrijpen hoe het huidige zorgstelsel functioneert is evenzeer aan jou…..
Opnieuw vind ik het wat simpel en een soort gewauwel dat je gaat uitleggen wat bekend is en waar nu net de knoop zit, nl. dát de verzekeraars deze opdracht kregen. Hierdoor zijn zij op de stoel van de professionals terecht gekomen. En let wel, ik kan je zeggen, dat doet pijn en maakt het werken lastig.
joke janmaat
2 april 2014 / 22:32RANDVOORWAARDEN
1. Risicosolidariteit zonder ruimte voor risicoselectie
2. Voldoende transparantie en adequate consumenteninformatie over het beschikbare polis- en
zorgaanbod
3. Adequate financiële prikkels tot doelmatigheid voor zowel consumenten, zorgverzekeraars
als zorgaanbieders
4. Keuzevrijheid voor verzekerden op de zorgverzekeringsmarkt
5. Betwistbare markten, zowel bij de zorgverzekering als bij de zorgverlening
6. Contracteervrijheid
7. Effectief mededingingsbeleid
8. Geen liftersgedrag
9. Effectief toezicht op de minimumkwaliteit van zorg
10. Gegarandeerde toegang tot de basiszorg
Dit zijn de randvoorwaarden, in feite de harde kernvoorwaarden, die de experts van de Erasmus Universiteit voor invoering het experiment van het systeemmodel 2006 stelden om succes te borgen. Bij de eerste evaluatie zijn deze voorwaarden nog eens herhaald en nu bij de definitieve evaluatie nog maar eens.
Herhalen, herhalen, herhalen. Dat wil FvW toch zo graag?
Zijn deze randvoorwaarden nu ook in de lade geflikkerd?
Aan geen enkele van de gestelde voorwaarden wordt voldaan.
Wie stemden vooraf in met de gestelde voorwaarden? Met de vingers in de lucht? Hand op het hart? Plechtig beloofd op het graf van de deze en gene?
Dapper van dhr Weggeman dat hij op de trom blijft slaan.
En bedenk dat de experts van de Erasmus Universiteit de facto de handdoek in de ring hebben geworpen: het is de definitieve evaluatie! En zij zijn nota bene de ontwerpers van het model.
Besteed er maar een blog aan.
ANH Jansen
3 april 2014 / 16:27