Voor wat hoort wat

Minister Edith Schippers is bereid de korting op de ziekenhuizen van 314 miljoen euro uit te spreiden over meerdere jaren, maar stelt daar wel wat terug voor terug te willen. Dat is een slimme zet van haar. Het neemt de ziekenhuizen wind uit de zeilen, want hun argument dat door die korting een aantal instellingen failliet gaat is door die spreiding een stuk minder krachtig, en zij krijgt uiteindelijk tóch haar geld.

Wat ze terug wil, is hardere afspraken over het leveren van betere zorg. Een verplichting waarmee ze het proces van selectieve zorginkoop door de zorgverzekeraars een flinke duw in de rug geeft, want die willen precies hetzelfde. Recent onderzoek dat VWS heeft laten uitvoeren, toont overigens aan dat het niet alleen gaat om betere, maar ook om minder zorg. Naar schatting wordt een half miljard tot een miljard euro per jaar uitgegeven aan ingrepen waarvoor geen medische noodzaak bestaat. Wie dat leest, prijst zich gelukkig over het feit dat we in de Nederlandse zorg waakhonden hebben (die dus nog wel wat strenger mogen optreden) en dat de roep om transparantie over de geleverde zorg zo toeneemt. De zorgprofessionals die roepen dat ze omkomen in de administratie en dat een beetje meer vertrouwen geen kwaad zou kunnen, zullen niet blij zijn met deze onderzoeksuitkomst. Maar zorgconsumenten worden door diezelfde uitkomst gesterkt in hun opvatting dat die professionals niet moeten klagen, maar moeten laten zien wat ze doen, hoe ze dat doen en waarom ze dat doen. Zoals Cathy van Beek van de Nederlandse Zorgautoriteit al zei: verdiend vertrouwen is meer waard dan vrijblijvend vertrouwen.