Vreemde soort
Voor een reportage voor een fotoboek reisde ik eens door Namibië. Net buiten de hoofdstad Windhoek zag ik langs de weg een opgezette olifant staan en ik vroeg mijn taxichauffeur waarom die daar stond. Hij vertelde me dat daar het bedrijf van Louw Mel was, een blanke Namibiër die wilde dieren opzet. Daar wilde ik weleens een kijkje nemen.
Wie zijn zelf geschoten olifant, luipaard of giraf als trofee mee naar huis wil nemen, is hier aan het juiste adres. Aan de muur hangt een lijst met de tarieven voor de 35 meest populaire diersoorten Voor 38.000 euro zetten Louw en zijn mensen vakkundig een olifant op. Een giraf kost 8500 euro, een luipaard 1800 euro, neushoorn 14.000 euro en een krokodil doet 328 euro, per strekkende meter. Louw maakt van ieder dier een waar kunstwerk!
Taxidermie is legaal in Namibië. Er is wel een quotum voor het aantal dieren dat gedood mag worden, maar de corrupte autoriteiten zijn makkelijk om te kopen. In Louw’s werkplaats wachten honderden opgezette dieren op verscheping naar de opdrachtgevers die hen doodden. Dat zijn vooral blanke jagers uit Duitsland en de VS.
Ik kreeg een rondleiding van de vriendelijke, zachtaardige Louw en vroeg hem of ik een fotoreportage mocht maken van zijn werk. Hij keek me achterdochtig aan en vroeg waarom. Ik zei dat ik niet uit was op negatieve publiciteit, maar dat ik enkel een reportage wilde maken. En of mensen dat mooi of verwerpelijk zouden vinden, zou hun persoonlijke mening zijn. Louw was het daar mee eens en stemde toe.
Ik heb drie dagen van vroeg tot laat in Louw’s werkplaats mogen fotograferen. Als dierenliefhebber en vegetariër vond ik het een afschuwelijke omgeving. Maar het fascineerde mij op een vreemde manier ook, dat er mensen zijn die zo’n prachtig dier blijkbaar liever aan hun muur zien dan in de vrije natuur. Hoe ouder ik word, hoe minder ik van mijn eigen soort begrijp.