Zelfreflectie

Acht jaar na de stelselherziening werkt het zorgstelsel nog steeds niet naar behoren, concluderen onderzoekers van de Erasmus Universiteit Rotterdam in het rapport Evaluatie zorgstelsel en risicoverevening – Acht jaar na invoering Zorgverzekeringswet: succes verzekerd? De onderzoekers stellen dat de kwaliteit van zorg nog een te marginale rol speelt in de zorginkoop. Dit heeft enerzijds te maken met de gebrekkige informatie over die kwaliteit, stellen ze, en anderzijds met de gebrekkige bekostigingssystemen voor zorgverzekeraars.

Het zijn conclusies die niemand kan betwisten. Het stelsel zou inderdaad veel beter moeten functioneren dan het nu doet. Er zit schot in, maar het gaat erg langzaam.

De reacties op het rapport zijn teleurstellend eenzijdig. Ze komen vooral neer op: fijn dat dit nu eens wordt aangetoond en laten we het systeem dus maar weer snel de nek omdraaien. Van heel veel zelfreflectie getuigt dit niet. Het is waar dat kwaliteit van zorg nog een te kleine rol speelt in de zorginkoop, maar hoe komt dit? Voor een belangrijk deel zit dit in het feit dat zorgprofessionals enorme koudwatervrees hebben gehad om hun kwaliteit inzichtelijk te maken. Dit doen zou immers betekenen dat ze erop worden afgerekend en dat kan grote gevolgen hebben.

We zien dit momenteel gebeuren binnen de oncologie, omdat de oncologen hun koudwatervrees overwonnen hebben en bereid zijn de consequenties hiervan te dragen. Veel andere zorgprofessionals zijn nog niet zover. Zorg inkopen op basis van kwaliteit wordt dan lastig. Maar het is een gotspe om vervolgens te zeggen: Zie je wel, het stelsel werkt niet, en dat ligt aan iedereen behalve aan ons.

Delen