Zesjesmentaliteit
Voormalig inspecteur-generaal van de Inspectie voor de Gezondheidszorg Herre Kingma zei het al: het begint met een zesje. Met andere woorden: als je voldoet aan de eisen van de Inspectie, wil dat nog geenszins zeggen dat je goed werk levert. Het is voldoende wat je doet, maar beslist niet per se meer dan dat.
De IGZ brengt die uitspraak van Kingma nu in herinnering met betrekking tot de afdelingen spoedeisende hulp. Die voldoen weliswaar aan de gestelde kwaliteitsnormen, stelt de IGZ, maar ze moeten tóch streven naar kwaliteitsverbetering. De huidige normen zijn immers slechts een ondergrens en de medische beroepsverenigingen moeten zich inspannen om de kwaliteitsnormen aan te scherpen.
‘Doorzichtige pr-actie van de IGZ’, lees ik in een van de reacties op dit nieuwsbericht (op Skipr.nl). Maar dat denk ik niet. Het is waar dat de IGZ op dit moment flink onder vuur ligt en dat ook Edith Schippers (VWS) stelt dat die sneller en actiever moet optreden. En ik ga mijzelf hier beslist niet presenteren als pleitbezorger of excuustruus voor de IGZ. Maar ik pleit er wel voor dat de kritiek van dit moment gescheiden blijft van de voortdurende taak die de IGZ behoort uit te voeren: toezicht houden op de kwaliteit. Aanzetten geven tot kwaliteitsverbetering is daarvan een logisch onderdeel. En wie daarbij stelt dat de IGZ hierbij te weinig oog lijkt te hebben voor de patiënt, gaat voorbij aan het feit dat het juist de patiënt is voor wie die kwaliteit wordt nagestreefd. Niet de individuele patiënt weliswaar, die afgelopen maandag uitgebreid zijn beklag mocht doen in Radar, maar de patiëntenpopulatie als geheel. En dat is ook een logische keuze: beleid maken doe je niet op basis van individuele gevallen, maar van grootste gemene delers.