Zoek de verschillen

Zijn de decentralisaties van overheidstaken naar de gemeenten een bestuurlijk vraagstuk? Beslist niet, vindt Han Noten, in het dagelijks leven burgemeester van Dalfsen. Ik interviewde hem voor De Eerstelijns in zijn rol als voorzitter van de Transitiecommissie Sociaal Domein, die recent zijn eindrapportage publiceerde. In zijn nuchtere standpunt over de achtergrond en doelstellingen van die transities kon ik mij helemaal vinden.

Die decentralisaties, stelt Noten in het interview, gaan over de vraag hoe je zorg in samenhang aanbiedt waar dit nodig is, en over de vraag hoe je een oplossing biedt voor een zorgvraag die past bij de situatie. En omdat die situatie persoonsafhankelijk is, kan die oplossing heel anders zijn voor iemand met een bewegingsbeperking die op het platteland woont dan voor iemand die midden in de stad woont. En ook heel anders voor iemand met een zorgvraag die een breed sociaal netwerk heeft dan voor iemand zonder sociale contacten.

Decentralisatie van de zorg  gaat over de vraag hoe je een oplossing biedt die past bij de situatie

Kortom, het gaat er niet om iedereen met dezelfde zorgvraag dezelfde oplossing te bieden – juist niet – maar om in het aanbod uit te gaan van de individuele verschillen tussen zorgvragers. “Dan zijn die decentralisaties logisch want die bieden ruimte om daarmee rekening te houden”, zegt Noten. Zo is het inderdaad.

Noten stelt dat zorgprofessionals dit ook wel begrijpen. Met huisartsen die klagen dat alles nu zo verandert voor ze, heeft hij weinig op. “Ik begrijp niet zo goed wat er veranderd is voor ze”, zegt hij. “Ik weet dat ze nu gaan blazen, maar de toename van ouderen met complexe problematiek is geen gevolg van de decentralisaties. Dat is al tien jaar aan de gang, de decentralisaties maken het alleen zichtbaar”. Een boodschap die hem niet bij iedereen populair zal maken, maar het mocht best eens gezegd worden.

Delen