Zorg, hulp en resultaat
Zorgverzekeraar Menzis heeft wat losgemaakt met zijn plan voor uitkomstbekostiging in de ggz, merkten we afgelopen maandag op social media. Voor- en tegenstanders gingen fel met elkaar in discussie en die discussie ging dinsdag gewoon door.
Inmiddels zijn ook standpunten van het Nederlands Instituut voor Psychologen en van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie naar buiten gekomen en die zijn de moeite waard om even onder de loep te nemen. Namens de NIP zegt bestuurder Hans Koot onder andere dit: “Zelfs als je vaststelt dat de behandeling aanslaat, moet je de cliënt voor lange tijd blijven volgen. De een komt er relatief snel uit, bijvoorbeeld omdat die hulp van een partner en familie heeft en een stabiel leven. Maar iemand die er alleen voor staat, geen vast werk heeft en al lang met psychische klachten rondloopt heeft juist veel zorg nodig tijdens en na een behandeling.”
Zorg? Ik ben geneigd om te zeggen: hulp, en dan vooral uit het sociaal domein. Hulp met het weer opbouwen van een als zinvol ervaren leven en een sociale kring. Typisch iets waarin partijen als buurtwerk, een gemeente en een ervaringswerker een belangrijke rol kunnen spelen.
Dan de NVvP. Voorzitter Damiaan Denys zegt dat het plan van Menzis amper uitvoerbaar is “want je kan in de psychiatrie heel lastig definiëren wat een resultaat is en je kan ook niet altijd definiëren wat een goed resultaat is.” Om vervolgens te stellen dat psychiaters met dat plan van Menzis gaan selecteren aan de voordeur op patiënten van wie ze verwachten dat de behandeling resultaat zal opleveren. Maar dat kan nu juist niet, als je ervan uit gaat dat het zo moeilijk is om te definiëren wat resultaat is. Die vrees is dus ongegrond.
21 reacties
Ik kan mij volledig vinden in het eerste punt. Daar valt nog zoveel te behalen, wat bewezen ook hulptrajecten verkort. Het tweede punt, daar twijfel ik over. Hoe met de metingen, die nu nog bepaald niet effectief zijn, omgegaan gaat worden en hoe dit bij grote GGz instellingen aan de voordeur gaat uitwerken…daar maak ik mij wel zorgen over.
Janite Brands
15 augustus 2018 / 10:58Als ik Denys goed begrijp is dat meten aan de voordeur juist nauwelijks te doen omdat bijna niet de definiëren is wat “resultaat” is. Dan zou de vrees voor selectie aan de poort toch juist onnodig zijn?
Frank van Wijck
15 augustus 2018 / 11:05Volgens mij klopt dat niet helemaal. Er wordt wel degelijk aan ‘voorspellingen’ gedaan, nu al, aan de voorkant. Zo wordt iemand met een complexe hulpvraag lang niet altijd meer toegelaten. Wordt dat niet meer met deze maatregel?
Janite Brands
15 augustus 2018 / 11:13Heel jammer dat de gevestigde orde en dit keer met name de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie bij monde van Damiaan Denys, keer op keer de vooruitgang in de GGz probeert te traineren door het hogepriesterlijk gewaad aan te trekken. Ongelofelijk dat het 50 jaar na mei ’68 nog bestaat om het lekenvolk als een hogepriester vanaf het altaar toe te spreken dat alleen de psychiater weet hoe het zit en hoe het kan. Geen weldenkend mens trapt daar toch nog in?
Overigens wonderlijk dat afgelopen maandag niet GGz Nederland maar de NVvP bij ‘Laat op Eén’ te zien was. Menzis had toch een deal gesloten met 18 instellingen en niet met psychiaters?
Eeken van Hans
15 augustus 2018 / 11:21Dag Janite,
Het probleem is dat het beeld wordt opgeroepen dat er alleen vergoeding plaatsvindt als een behandelaar resultaat haalt (no cure, no pay). Dat is niet het geval. Behandelingen worden altijd betaald, het gaat er juist om dat er extra financiële ruimte voor instellingen komt wanneer ze de voor de patient relevante uitkomsten verbeteren. Een beloning dus, niet een bestraffing. Ook voor de wat complexere patiënten vindt er dus ‘gewoon’ vergoeding plaats. Selectie aan de voordeur is dus helemaal niet nodig om je inkomsten te behouden.
Ten tweede ontstaat ten onrechte het beeld dat dit zou gaan om patienten met chronische of complexe klachten. Het betreft patienten die, naar oordeel van de behandelaar, te kampen hebben met een depressie of angststoornis die naar inschatting van de behandelaar binnen een jaar kan worden behandeld.
Tot slot faciliteren en stimuleren we vanuit Menzis binnen dit traject vooral dat zorgaanbieders samen het gesprek aangaan hoe ze de kwaliteit van zorg kunnen verbeteren, door bij elkaar in de keuken te kijken en zo hiervoor inspiratie op te doen. Hiertoe organiseren we onder meer spiegelbijeenkomsten. Dit is ook de voornaamste reden waarom aanbieders instappen en zeer zeker niet het eventuele financiële gewin wat ze eruit zouden kunnen halen. Jammer dat ook dit punt onderbelicht blijft.
Arnoud van der Geijs
15 augustus 2018 / 11:39Als ik het goed begrijp is er een standaard NZA tarief voor behandeling depressie/ angst (<1 jaar) zoals dat nu in contracten wordt afgesproken. Bv 90% NZA tarief. Maar als iemand positief is over de behandeling krijgt de behandelaar meer, dus bijvoorbeeld 90% plus 3% is 93%, begrijp ik dat zo goed.
Of legt Menzis van af 2019 het standaard tarief onder de nu afgesproken tarieven en krijgt men bij 'succesvolle behandeling' dan het 'oude contracttarief'?
Dat zou ik wel eens willen weten.
Alberts
15 augustus 2018 / 11:55Verder eens met Hans van Eeken, waar zijn de betrokken GGZ instellingen in de media??
Alberts
15 augustus 2018 / 11:57Bedankt Arnoud voor je heldere antwoord. Dat brengt voor mij in ieder geval al een ander licht op de kwestie. Ik ben benieuwd naar de ontwikkelingen.
Janite Brands
15 augustus 2018 / 12:01@Alberts: ook deze vraag over het tarief zet ik even uit bij Menzis.
Frank van Wijck
15 augustus 2018 / 12:25FvW dank. Bedacht me later dat het wellicht vooral over BGGZ gaat vanwege de nadruk op lichtere problematieken, maar ook daarover kan ik nergens wat teruglezen. Maar rondom de NZA tarieven DBC. In mijn tweede scenario betekent het onder de streep sowieso winst voor Menzis, dat moge duidelijk zijn, omdat nooit 100% van de behandelingen succesvol is zoals gemeten met lijstjes. In het eerste door mij geopperde scenario loopt Menzis risico méér te moeten gaan vergoeden dan in de oude situatie, en dat scenario lijkt me dus onwaarschijnlijk. Kortom, ik verwacht sowieso dat deze aanpak meer geld in de pocket voor Menzis betekent.
Overigens, wat Denys stelt kan heel goed bewaarheid worden. In het selectiescenario dat hij schetst gaat men selecteren op patiënten waarvan je verwacht dat ze beter kunnen gaan scoren op die aspecten waar de verzekeraar op gaat letten.
Alberts
15 augustus 2018 / 13:51Dag Alberts,
Goede vraag. De instellingen declareren inderdaad een X-percentage van het NZa-tarief per behandeling, zoals altijd gebeurd. Dit percentage is uitkomst van onderhandelingen, maar zal ongeveer op hetzelfde niveau zitten als vorig jaar. Dat is dus nog volledig conform het “oude” systeem. Deze inkomsten blijven dus vast.
Daarnaast maken we met de instelingen een afspraak over een “gemiddelde prijs per cliënt”. Als de instelling door een kwaliteitsverbetering deze gemiddelde prijs omlaag weet te brengen, tegen minimaal gelijkblijvende kwaliteit, krijgt de instelling extra geld. De hoogte van dit extra geld is ten hoogste het verschil tussen de afgesproken gemiddelde prijs en de gemiddelde prijs, maal het aantal behandelde cliënten. Exact is dit afhankelijk van hoe zeer de gemiddelde prijs is gedaald én of er sprake is van gelijkblijvende of verbeterde kwaliteit.
Op deze manier gaan kwaliteitsverbetering en kostenverlaging dus hand in hand, waarbij de aanbieder er financieel gezien alleen maar beter op kan worden.
Om aanbieders te helpen de kwaliteit te verbeteren, brengen we ze met elkaar in contact via zogenaamde spiegelbijeenkomsten. Hierin delen aanbieders met elkaar informatie over manieren om de kwaliteit te verbeteren. Zo doen zij bij elkaar inspiratie op.
Arnoud van der Geijs
15 augustus 2018 / 18:39dank voor je reactie Arnoud van der Geijs,
als ik het goed begrijp kan Menzis er in financiële zin dan alleen maar slechter van worden. En dat risico zou Menzis willen (en in kader good governance mogen) lopen met vragenlijsten die niet geschikt zijn voor het beoogde doel (zie academische discussie).
En dan is er nog het privacy aspect, benchmarken in de huidige vorm doorstaat niet eens de AVG- toets. Als je hier als individuele hulpverlener op deze wijze aan meewerkt ben je tuchtrechtelijk waarschijnlijk door je patiënt aanspreekbaar. Dit wordt momenteel uitgezocht en tot die tijd wordt aanlevering vragenlijsten door veel aanbieders opgeschort. Ook een dingetje.
Ik moet zeggen dat dit voorstel veel vragen oproept en het moeilijk maakt niet sceptisch te reageren.
Alberts
16 augustus 2018 / 09:52Een aanvulling nog Arnoud,
Menzis gaat ervan uit dat betalen voor prestatie, ook wel pay for perfomance genoemd, werkt. Maar de literatuur is daar toch duidelijk over: het werkt niet. Waarom negeert Menzis ook deze informatie?
Alberts
16 augustus 2018 / 10:03Voor Alberts: Menzis zal er nooit slechter van worden. Het is gewoon een nieuwe knop om aan te draaien. Daar waar een instelling een iets hoger tarief krijgt zal dat gecompenseerd moeten worden door een andere instelling die minder krijgt. Het totaal zal namelijk niet mogen stijgen. De grens tussen wat goed is en wat niet is heel mooi flexibel.
Wij zien hetzelfde in de apotheek. Kreeg je voorheen een iets hoger tarief als je bij de beste helft hoorde, moet je nu bv bij de beste 40% horen.
JD Uithof
16 augustus 2018 / 12:07Dat heet een voortdurende opwaartse kwaliteitsspiraal Jaap.
Frank van Wijck
16 augustus 2018 / 13:28JD Uithof,
ik maak me geen illusies hoor.
Gezien dat je kwaliteit met beschikbare lijsten niet echt goed kan meten gaat het daar blijkbaar niet om. Het gaat om naar beneden krijgen van behandelduur en daarmee – kosten. Het neigt naar de opbouw van een soort behandelindex denk ik.
Alberts
16 augustus 2018 / 17:35Wat mij verbaast is dat er al decennialang meetinstrumenten gebruikt worden in het wetenschappelijke effectiviteitsonderzoek bij depressie. Daar is volgens mij nog nooit tegen geprotesteerd. En die instrumenten zijn grondig gevalideerd. Maar nu dat er een vergoedingencomponent bij komt zouden ze in ene slecht zijn? Tenzij ze door elkaar gebruikt worden is dat niet logisch.
Verder, als er nog veel onduidelijkheid bestaat over de effectiviteit van behandelingstypes, zoals Denys stelt, moet je juist gaan meten. Dan kom je wat te weten.
Frank Conijn
16 augustus 2018 / 23:05Touché.
Frank van Wijck
16 augustus 2018 / 23:11Frank Conijn,
het antwoord is eenvoudig. Die vragenlijst zijn ontwikkeld om één op één, in de context van de specifieke behandeling, het gesprek aan te gaan. Op moment dat je er groepen mee wilt gaan vergelijken moet je aan de regels van methoden en statistiek voldoen. Dus in- en exclusiecriteria opstellen en de groepen zo homogeen mogelijk maken, exact dezelfde stappen doorlopen en met statistiek vergelijken. En dan heb je nog de fase van wetenschappelijke analyse en discussie. Experimentele controle noemt men dat in de wetenschap. Daar is in dit plan helemaal geen sprake van, dit staat een onwetenschappelijk gebruik van die vragenlijsten voor. En daarvoor zijn ze dus niet geschikt.
Alberts
17 augustus 2018 / 08:30Menzis wil vanaf 2019 psychologen in de Generalistische Basis GGZ hoger belonen als zij beschikken over het Keurmerk Basis-GGZ (KIBG).
‘We vinden dit keurmerk een belangrijke stap voorwaarts in de ontwikkeling van de kwaliteit en doelmatigheid in de GBGGZ’ schrijft Menzis op hun website. Er is echter een grote overlap tussen het commerciële KIBG-keurmerk en het landelijk ingevoerde en verplichte GGZ-kwaliteitsstatuut. Deze overlap is niet alleen geconstateerd door de Landelijke Vereniging van vrijgevestigde psychologen (LVVP) maar ook door zorgverzekeraar Zilveren Kruis. Het kwaliteitsstatuut GGZ is niet alleen ondertekend door alle GGZ-koepels maar ook door Zorgverzekeraars Nederland (ZN) en patiënten/cliëntenverenigingen. Met de introductie van het commerciële KIBG keurmerk bij Menzis worden hun verzekerden slecht geïnformeerd omdat ten onrechte de suggestie wordt gewekt dat een psycholoog met een KIBG-registratie ‘value-based’ werkt en de andere collega’s niet.
Bovendien worden psychologen in de Basis-GGZ door de overlappende keurmerken nog meer geconfronteerd met overbodige bureaucratie en kosten.
Frits Bosch
18 augustus 2018 / 16:27ja dat kan natuurlijk niet verzmij en beroepsvereniging komen allebei met keurmerk , ligt vooral aan slappe houding van de beroepsvereniging(en ) die dit allemaal pikken ,zouden dat niet moeten nemen ,
over hele linie is houding zelfde maakt niet uit of het psychologen psychiater of psychotherapeuten verenigingen zijn , en maar kompromissen zoeken en niets bij de naam noemen ,
mentaliteit van jaren 70 ,80 van de vorige eeuw ,misselijk makend
verenigingen nemen hun verantwoordelijkheid niet en laten de verz mijen zich bemoeien met dingen ,zaken die helemaal hun kompetentie niet zijn etc etc
velleman
18 augustus 2018 / 21:11