Big brother

Apothekers Rik Muller en Susan Glaubitz uit Castricum begrijpen het. Ze kunnen wel wachten totdat de hele Castricumse bevolking is langs geweest in een van beider apotheken, zodat ze iedereen de vraag kunnen stellen of die bezwaar heeft tegen het elektronisch uitwisselen van zijn patiëntgegevens, maar dat schiet niet op. Wie gezond is, komt niet zo vaak bij de apotheek (of de huisarts) en kan dus die vraag niet voorgelegd krijgen. Maar ook een gezond iemand kan op een zaterdag op de eerste hulp of de huisartsenpost belanden en toch een medische geschiedenis hebben. En dan is het ineens lastig als hij geen toestemming heeft gegeven voor elektronische gegevensuitwisseling.

Muller en Glaubitz vragen daarom via de lokale krant aandacht voor het toestemmingsformulier. Mensen kunnen dit formulier uit de krant knippen en ingevuld bij de apotheek inleveren, of ze kunnen het invullen via www.ikgeeftoestemming.nl. Muller en Glaubitz zijn nuchter over de mogelijkheden die dit biedt en benadrukken de veiligheid en betrouwbaarheid ervan. Dit in tegenstelling tot een kleine groep huisartsen die nog steeds vraagtekens plaatst bij de veiligheid van gegevens die via het landelijk schakelpunt worden gedeeld. Die zouden vanwege de Patriot Act weleens terecht kunnen komen bij de Amerikaanse overheid, stellen ze.

Zou het? En zou ik dat erg vinden? Als ik bloedverdunners of andere medicijnen slik en ik word op een kwade dag in Castricum van de straat opgeraapt, waar ik – ver van huis – in elkaar ben gezakt, maak ik me dan druk om de vraag of een Amerikaanse ambtenaar kan zien wat ik slik? Ga toch weg.

Delen