Eerst denken, dan doen

Demissionair minister van VWS Pia Dijkstra heeft eerder deze week met een brief aan de Tweede Kamer laten zien dat ze precies weet waar de mogelijkheden en grenzen van haar functie liggen. Mooi om moties aan te nemen die moeten voorkomen dat SEH’s of afdelingen in ziekenhuizen gesloten kunnen worden, maar dat betekent nog niet dat ze ook uitgevoerd zullen gaan worden.

Dat gaat dus ook niet gebeuren, laat Dijkstra in haar Kamerbrief weten. En daarvoor heeft ze goede argumenten. ‘Het aannemen van moties creëert niet met onmiddellijke ingang nieuwe bevoegdheden’, schrijft ze. En daarmee geeft ze subtiel een tik op de vingers aan degenen die de moties indienden en degenen die er voor stemden, want die horen dit natuurlijk zelf ook te weten. Een tweede tik op de vingers deelt ze uit door te schrijven dat ze niet het wetgevingsproces kan starten dat nodig is om uitvoering van de moties mogelijk te maken, omdat de Kamer het ontwikkelen van alternatieven van de bestaande wetgeving controversieel heeft verklaard. Ook dat wisten die Kamerleden toen ze de twee moties indienden.

‘Het ingrijpen van een minister lost het probleem van personele schaarste niet op’

Maar Dijkstra gaat nog een paar stappen verder. Ze stelt dat keuzes over de inrichting van de zorg het best in de regio kunnen worden gemaakt. En ze wijst de Kamerleden op nóg een paar dingen die zij zelf heel goed weten. Namelijk dat het ingrijpen van een minister het probleem van personele schaarste niet oplost. En dat een minister die een bestuurder verplicht om ondanks personeelsgebrek zorg te leveren, die bestuurder opzadelt met een onmogelijke opdracht.

De onderliggende boodschap die Dijkstra met haar brief aan de Kamer geeft, is duidelijk: denk eerst even na.