Hippocrates huilt

De Patiëntveiligheid Award 2012 gaat naar het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven. Door gerichte maatregelen te nemen in het kader van het Veiligheidsmanagementsysteem werd het aantal medicatiefouten op de chirurgieafdeling met 32 procent teruggebracht. Een mooi resultaat.

Vindt u? Ik niet. Net zoals ik niet vrolijk word van het idee uit het St. Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg om gele en rode kaarten uit te delen aan zorgprofessionals die de hygiëneregels niet voldoende in acht nemen en dus de patiëntveiligheid in gevaar brengen.

Waarom word ik ook hier niet blij van? Omdat ik een geheugen heb. Ik schrijf nu bijna 25 jaar over de gezondheidszorg, en zorgprofessionals die de hygiëneregels aan hun laars lappen vormden een van de eerste onderwerpen waaraan ik mij journalistiek de tanden mocht scherpen. Ik herinner me nóg wat een ziekenhuishygiënist toen – een beetje zuur – tegen me zei: “We zijn altijd blij met een forse uitbraak van een ziekenhuisbacterie, want dan hebben we weer even de aandacht van de dokters en de verpleegkundigen.” Met andere woorden: een intrinsieke behoefte bij die dokters en verpleegkundigen om de hygiëneregels na te leven ontbreekt. Dat zou geen reden voor een gele of rode kaart moeten zijn, maar voor ontslag op staande voet.

Ook medicatiefouten zijn een verre van nieuw gegeven. En als het Catharina Ziekenhuis nu voor het terugdringen daarvan gebruik had gemaakt van een softwaretoepassing, een systeem of een apparaat die tot voor kort niet bestonden, dan had ik gezegd: hulde. Maar het heeft gewoon gekozen voor goed opletten bij de overdracht. Voor communicatie en je hersens gebruiken dus. Zo oud als de weg naar Kralingen. Goed dat het gebeurt hoor, en terecht dat het Catharina Ziekenhuis het doet. Maar met de eed van Hippocrates in het achterhoofd is het schandalig dat je er een prijs mee kunt winnen.

Delen