Kwetsbaar

Volgens Gertrude van den Brink, bestuursvoorzitter van Middin, moeten we ons niet te veel voorstellen van de toekomstige rol van familie, vrienden, buurten en wijken in de zorg voor kwetsbare mensen. Nico Heinsbroek, directeur van Mentorschap Nederland, gaat nog een stap verder. Hij stelde eerder deze week in NRC Handelsblad dat een groot gebrek aan toezicht dreigt te ontstaan voor de groep kwetsbare ouderen en gehandicapten. Als mensen langer in hun eigen woonomgeving blijven wonen, dan zijn er geen mensen meer die toezicht op hen hebben, stelt hij.

Heinsbroek pleit daarom voor de inzet van mentoren, mensen die door de kantonrechter worden benoemd als wettelijk vertegenwoordiger van kwetsbare mensen die niet zelf wilsbekwaam zijn. Het gaat hierbij om een kwart miljoen mensen, stelt hij. En de mentoren zijn bevoegd om beslissingen te nemen over hun verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding.

Of voor dergelijke mentoren ruimte bestaat, zal de praktijk moeten uitwijzen. Toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat Heinsbroek voorbij lijkt te gaan aan de rol van de huisarts en de wijkverpleegkundige  Dit zijn mensen die dichtbij de kwetsbare persoon staan en diens behoefte aan zorg en hulp goed kunnen inschatten. Ik denk dat ik mij als kwetsbare oudere alleen maar extra kwetsbaar zou voelen als ik mij door een ander – die zelf geen zorgverlener is (of een naaste) – zou moeten laten vertellen wat goed voor mij is.