Leren samenwerken

Concentratie van zorg alleen is niet voldoende om tot betere kwaliteit van zorg te komen, is de les die de Stomavereniging ons leert. De stomazorg concentreert zich steeds meer in gespecialiseerde ziekenhuislocaties, maar toch verbetert de organisatie van de zorg hiermee nog niet, stelt de vereniging. De ziekenhuizen zijn nog steeds niet goed genoeg in het opleiden van afdelingsverpleegkundigen, de complicatieregistratie schiet tekort, de organisatie van de zorg is niet altijd vastgelegd in een zorgpad.

Dat de meeste ziekenhuizen wel een checklist gebruiken om na te gaan of alle informatie is verstrekt die de patiënt hoort te krijgen, klinkt mooi. Maar degene die in het ziekenhuis komt, heeft op dat moment nog geen stoma en heeft dus ook nog geen voorstelling van wat het betekent om daar de rest van zijn leven mee te moeten omgaan. Juist daarom is het zo zorgwekkend dat in een kwart van de ziekenhuizen niet of nauwelijks overleg plaatsvindt tussen de specialist en de stomaverpleegkundige. Het is essentieel dat zij wél samenwerken. De specialist is uitstekend in staat de stoma aan te leggen. Maar de stomaverpleegkundige heeft veel meer tijd om het gesprek aan te gaan met de patiënt en is ook in het natraject het primaire aanspreekpunt om die patiënt te helpen om met zijn stoma te leren leven.

Kortom: de concentratie van de stomazorg is een mooi begin, maar ook het vervolg – leren met elkaar samen te werken – is essentieel. Het is goed dat de Stomavereniging de betrokken partijen hierop wijst, maar je verbaast je wel over het feit dat het nodig is dat ze dit doet.