Menselijke maat

Het roer om, schreef onze bestuursvoorzitter Gerlach Cerfontaine boven zijn column in het laatste nummer van Arts en Auto. Kort daarvoor had hij mij laat op een avond gebeld met de mededeling dat hij bezig werd gehouden door de vraag wat barmhartigheid eigenlijk mag kosten en door het zich steeds verder aan hem opdringende idee dat het Nederlandse zorgsysteem in crisis verkeert. Een crisis die nog eens verergert omdat voor de behandeling ervan gekozen is voor het opleggen van steeds meer regels. Te veel aandacht voor de middelen, te weinig voor de inhoud. Het verder verliezen van de menselijke maat.

“Barmhartigheid, mededogen, empathie en compassie zijn sleutelbegrippen die niet terug te vinden zijn in DBC’s of DOT’s en niet om te rekenen in tijd of euro’s”, schreef de voorzitter vervolgens in zijn column. En: “het roer moet om; het bestuur van Vereniging VvAA gaat zich nadrukkelijk bezighouden met het faciliteren van zorgprofessionals in het terugbrengen van (com)passie in de zorg.” De column, ook verspreid via de website en social media, maakte een storm aan ondersteunende reacties los (zie website en brievenrubriek). Het is duidelijk dat de overgrote meerderheid van u de zorgen van Gerlach Cerfontaine deelt.

Het is duidelijk dat de overgrote meerderheid van u de zorgen van Gerlach Cerfontaine deelt

Vanmorgen: de bestuursvoorzitter opnieuw aan de telefoon. Hij wil allen die gereageerd hebben (en hun collega’s in het land), laten weten dat het de Vereniging ernst is. Dat het niet bij het schrijven van een column blijft en dat de Vereniging zoekt naar concrete manieren om op evenwichtige wijze verandering te faciliteren. Als het gaat om regeldruk en moeilijke bekostigingsvraagstukken, als het gaat om alle factoren die dit dossier zó complex maken. Voor die boodschap maak ik graag deze redactionele ruimte vrij. De menselijke maat moet terug in de zorg en Vereniging VvAA gaat zich daar hard voor maken. Samen met u.

Delen