Balans

De balans is zoek. Het is net alsof ik iedere dag examen doe. De stress als gevolg van de eisen van ons werk is enorm. Er hangt steeds boven je hoofd dat er nog taken gedaan moeten worden. Heb ik alles goed geregistreerd? Word ik afgerekend op het ontbreken van een vinkje?

Wanneer je het rijexamen hebt behaald, vraagt men niet daarna of je wel voldoende spiegelt. Je hebt bewezen wat je kunt en je leert verder door ervaring. Registratie in het kwaliteitsregister geeft op vele fronten informatie over een zorgaanbieder. De meeste collega’s hebben nog meer nascholing gevolgd dan vereist. De ervaring in de praktijk is belangrijk en is dan ook een factor in die registratie. Dat er daarnaast in de zorg nog allemaal toetsen zijn waaraan men moet voldoen voor een geringe verhoging van het tarief roept spanning op. En wat levert het daadwerkelijk op voor de patiënt? Al die toetsen lijken wel bedoeld om het standaardtarief zo laag mogelijk te houden.

De balans tussen inkomsten en inspanningen is zoek. Een marktconform tarief, door de heer Rouvoet laatst nog genoemd in een discussie over artikel 13, heeft een zeer wrange bijsmaak.  Is het vreemd dat mensen niet tekenen bij een ondergewaardeerd tarief? Het gepuzzel over de lopende contracten is nog aan de gang en de spanning voor de nieuwe contracten loopt al op.

De Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) benoemde al vele malen de ongelijkheid bij de zorginkoop en roept om verandering. De zorginkoop moet echt anders met meer respect voor goede zorg van professionals en meer aandacht voor de zorgrelatie. Natuurlijk zullen er uitzonderingen zijn. Ook op de weg gebeuren er ongelukken. Moet iedereen daarom om de twee jaar opnieuw een rijvaardigheidstest afleggen?

Gelukkig krijgen we dagelijks de waardering van onze patiënten

De kosten die we maken voor scholing, transparantie, privacy, onderzoek en behandeling zijn hoog. Maar het gevoel van niet-genoeg voor de verzekeraars houdt niet op. Gelukkig krijgen we dagelijks de waardering van onze patiënten. Balans in werk en leven is belangrijk. Minister Bruins benoemt het ook.

De balans tussen gecontracteerden en ongecontracteerden zal veranderen. Dat is duidelijk. De NZa zou dit al langer moeten weten. Ik begrijp dat ze nu gaan monitoren hoe de vergoedingen zijn bij fysiotherapie. Dat zal pas in 2019 uitgerold gaan worden. De situatie waarin de zorgverleners verkeren wordt gebagatelliseerd. Minister Bruins beantwoordt Kamervragen over de zorginkoop. Hij benoemt dat er verschil moet zijn tussen verzekeraars zodat klanten een keuze kunnen maken. De klanten kennen de verschillen niet want de inkoop van prestaties is niet transparant.

De minister heeft het in zijn antwoord ook over individuele contractsonderhandelingen. Nou, die zijn er veelal niet. En ondanks de hoofdlijnakkoorden vaart elke verzekeraar een andere koers.

Ik ga mijn verhaal nogmaals neerleggen bij zorgverzekeraars. Ik hoop op een antwoord, een fatsoenlijk aanbod en op een beroepsvereniging die vertrouwen uitstraalt en daadwerkelijk een gesprekspartner mag zijn. Ondanks ontregelen in de zorg komen er steeds nieuwe eisen bij. Ik sla voortaan ‘s avonds wat eerder de laptop dicht.

De balans moet terug!