Bedankt voor de bloemen…

Of de nieuwe Paus de woorden ‘bedankt voor de bloemen’ uit zal spreken is, wanneer ik dit schrijf , nog niet bekend. Ik heb het als onderwerp voor mijn blog gekozen om te schetsen hoe om wordt gegaan met de vraag naar het houden van een ‘praatje’ over ons vak. Dit kan onder meer voor een peuterspeelzaal zijn, een bibliotheek, school of organisatie voor kinderopvang.

In de logopedie is het vrij lang not done geweest om voor een lezing  over je vak een bedrag te vragen. Je doet er dat toch zeker gewoon bij. Dat hoort bij je werk. Wees blij dat ze je vragen. Ik moet toegeven dat ik ook lang zo dacht. Je ging dan moe maar voldaan terug naar huis met een doosje Merci of, inderdaad zoals in de titel , een bosje bloemen. Ook mooi en net zoals in Rome sprak ik mijn dankbaarheid uit.

Maar wat wel blijkt is dat je voor de ene vraag voor een praatje meer tijd kwijt bent aan voorbereiding en uitvoering dan voor het andere. Wanneer je het zelf aanbiedt in het kader van samenwerking  of als het voor een speciale doelgroep is, geef je de presentatie  veelal gratis . Maar wanneer je ervoor gevraagd wordt blijkt vaak dat een redelijke vergoeding geen probleem is.

Vorige week werd ik benaderd door docenten van een VMBO-school of ik tips en materiaal had voor een training voor sociale vaardigheden. Ik was blij verrast met de vraag, zeker gezien het feit dat het om het verkrijgen van meer zelfvertrouwen voor  de jeugd ging. Graag gaf ik daar gehoor aan. Er werd niet gevraagd naar de vergoeding hiervoor dus opperde ik dat zelf. Ik stelde een erg redelijk bedrag voor en dit bleek voor de school absoluut geen beletsel te zijn. Ze waren blij met mijn expertise en ik was blij dat ik vanuit mijn professionaliteit een aanvulling kon geven voor hun SoVa training. Na het geven van de rekening gingen we allen tevreden naar huis.

Dat ik nu thuis tegen een lege vaas aankijk is geen probleem want ik zal met Pasen genieten van de bloemenpracht van het Vaticaan. En de chocolade komt met deze dagen ook wel in orde.