Begin bij de bron

Voor de apothekers die weigeren nog langer overtollige geneesmiddelen aan te nemen die mensen bij hen willen inleveren, kan ik alleen maar begrip opbrengen. Dat de apothekers een rol kunnen spelen in de verantwoorde afvoer ervan, is duidelijk. Maar het zou logischer zijn als zij hiervoor betaald werden dan dat zij ervoor moeten betalen. Helaas, dit is niet zo en dus groeit het aantal apothekers dat weigert deze dienst nog langer voor zijn rekening te nemen. Het gevolg: mensen spoelen die overtollige geneesmiddelen maar door de wc. Dom natuurlijk – een kind kan begrijpen dat ze dan in het milieu terechtkomen en daar schade aanrichten – maar we weten nu eenmaal dat niet iedereen bereid is de consequenties daarvan te aanvaarden.

Mariël Croon van de KNMP vindt dat gemeenten hun verantwoordelijkheid moeten nemen in dit dossier. “Het innemen van klein chemisch afval is een publieke taak en ligt eigenlijk bij hen”, stelt hij. Daar valt wat voor te zeggen. En als je cynisch wilt zijn, kun je er zelfs aan toevoegen dat de gemeenten daarmee het geld dat ze van de Wmo in hun zak houden tóch nog uitgeven aan de zorg.

[Tweet “Cruijffiaanse wijsheid: Wat je niet verstrekt, hoef je ook niet weg te gooien. #medicijnen”]

Maar degene die op www.farmaactueel.nl onder de naam Henricop reageert op de berichtgeving door te stellen: “Begin aan de bron, laat artsen stoppen met voorschrijven van alle geneesmiddelen die de patiënt toch niet wil slikken”, heeft wél een punt. Het is een bekend gegeven dat de therapietrouw niet bij iedereen even hoog is en dat niet altijd even scherp wordt gekeken naar de vraag of voortzetting van medicatieverstrekking nog nodig is.

Wat je niet verstrekt, hoef je ook niet weg te gooien. Het kon er bijna een van Cruijff zijn.