Bestaansrecht

Blijven we alles zorg noemen dat we nu nog zorg noemen? In de kern is dit de vraag die voorligt in het programma Zorgevaluatie en gepast gebruik. Want een behandeling verrichten die niet werkt, is geen synoniem voor zorg verlenen. Het heeft geen toegevoegde waarde, en die hoort zorg per definitie wel te hebben.

Terecht merkt Sjaak Wijma, bestuursvoorzitter van Zorginstituut Nederland, hierbij op dat alleen zorg verlenen die toegevoegde waarde heeft, vraagt om een passende bekostiging voor de ziekenhuizen. Die bekostiging moet geen volume belonen, maar het leveren van de juiste zorg. En de juiste zorg kan ook zijn: afzien van een behandeling. Of in plaats van een operatie bijvoorbeeld fysiotherapie voorstellen.

‘De juiste zorg kan ook zijn: afzien van een behandeling’

In de vraag wat dit betekent voor de toekomst van het ziekenhuislandschap, kiest Wijma zorgvuldig zijn woorden: “We kunnen ziekenhuizen niet in de kou laten staan en zeggen dat er geen plek voor ze is. We moeten het open gesprek met ze aangaan over wat hun bijdrage is aan de gezondheid van de burgers in hun regio”, zegt hij. Terecht natuurlijk, maar het wordt wel onontkoombaar voor de ziekenhuizen om dit gesprek inderdaad aan te gaan. En om daarin een rol te nemen die het patiëntbelang en het maatschappelijk belang vooropstelt. Dat er gevolgen zullen zijn, is duidelijk. Wijma zegt ook: “Passende zorg raakt het bestaansrecht van ziekenhuizen.”