Beter samenwerken dan opleiden
Volgens de LHV dreigt er een groot tekort aan huisartsen als de voorgenomen hervormingen in de langdurige zorg doorgaan. Daar komt de LHV wat laat mee, is het eerste wat ik denk als ik dit lees. Die voorgenomen hervorming kwam immers niet vorige week voor het eerst in de media. Bovendien is het nog de vraag in hoeverre de huisartsen er een grote groep patiënten met extra zorgvraag bij krijgen die nu nog hulp in een instelling krijgen. Wie nu al intramuraal verblijft, behoudt immers in principe die plaats. De toename van het aantal ouderen in de huisartspraktijk zal dus geleidelijk gaan.
Verder wekt het bericht de indruk alsof de huisartsen er in de eerste lijn helemaal alleen voor zouden staan. Dat hoeft niet, zoals Zorggroep Almere laat zien. Deze heeft zojuist de beslissing genomen het zelfstandig behandelcentrum HartKliniek Flevoland in huis te nemen. De cardiologen van deze kliniek gaan de huisartsen helpen met eerstelijnszorg voor hartpatiënten. Zo is op veel meer gebieden samenwerking mogelijk tussen huisartsen en andere zorgprofessionals. Denk in dit verband ook aan de pilot van het Julius Centrum om apothekers een actievere rol te geven in huisartsenpraktijken op het gebied van medicatieveiligheid.
Dergelijke samenwerkingsverbanden kunnen helpen het werk in de huisartspraktijk efficiënter te laten verlopen. En het lijkt mij – zeker ook in termen van kwaliteit van de patiëntenzorg – zinvoller om die opties te verkennen dan om nu al een grote groep jonge huisartsen te gaan opleiden die over tien jaar wellicht helemaal niet nodig blijkt te zijn.
2 reacties
Het vergroten van de expertise door ketenpartners beter te benutten zal ook helpen, net als een andere organisatie van zorg en van de huisartsenpraktijk ook helpt.
In Zuidoost Brabant hebben we via het project KOMPLEET (www.kompleet.nl) goede ervaringen opgedaan met ketenzorg voor kwetsbare ouderen. Het model hebben we met alle belangrijke ketenpartners incl patiënt en mantelzorg ontwikkeld en wordt nu verder uitgewerkt/ geborgd.
Kernpunten van het model zijn:
– Geen screening, dus geen onnodige afhankelijkheid en onnodig werk maar casefinding, proactief, de kwetsbare ouderen zijn in beeld: 80% van de kwetsbare ouderen bij de praktijkondersteuner somatiek (en ggz), 70% bij de wijkverpleegkundige.
– Alleen ouderen die duidelijk regieverlies aangeven, komen in aanmerking voor inclusie.
– Door samenwerking met ketenpartners, korte lijnen en gebruik te maken van elkaars expertise vergroot de huisartsenpraktijk haar kennis: medisch inhoudelijk en organisatorisch.
– Het multidisciplinair overleg met de oudere (mits mogelijk) en mantelzorger en de betrokken ketenpartners waarin het individueel zorgplan wordt vastgesteld, doelen en acties worden bepaald. Plan Do Check Act
– Een ingang voor de mantelzorger, met aandacht van de huisartsenpraktijk voor draagkracht en draaglast van de mantelzorger.
Zie ook de websites van zorggroepen PoZoB, DOH en SGE en het project KOMPLEET.
Esther van den Hende
17 april 2014 / 18:01De toekomst van de zorg vraagt moderne oplossingen en geen oplossingen van gister. Niet elk probleem is een medisch probleem. Medicalisering van problemen in de samenleving kan niet worden opgelost door meer dokters op te leiden.
Er zijn nogal wat gezondheids-issues die met leefstijl en onnodige bezorgdheid gepaard gaan. Het vertrouwen in het eigen lijf en in eigen oplossingen voor problemen lijkt weg gezakt.
Roken alcoholgebruik en overgewicht gepaard met bewegingsarmoede zijn belangrijke bepalers van gezondheid over jaren.
Het kost erg veel moeite om dit inzicht dat we al een tijdje hebben te vertalen naar een overtuiging in onze maatschappij. Daarbij komt ook nog dat goed gedrag geen garantie geeft op succes; het vergroot jouw kansen op gezond oud worden, zonder zekerheid. Leefstijlverandering vereist inzicht, moed en een sterke wil. En dat is niet ieder gegeven. Zo is het leven.
====
e.berends@sge.nl
25 april 2014 / 14:33