Blinde Vlek

“Ieder mens heeft recht op een goed leven.”  Geloof het of niet, maar dit is echt de eerste zin onder het kopje ‘Visie’ op de website van zorgaanbieder Humanitas DMH. Interim bestuurder Raimond Nicodem heeft die zin goed begrepen, blijkens zijn beloning voor een maand werk als interimmer voor deze organisatie. Het valt Nicodem zelf niet eens zo heel erg te verwijten dat hij de topbeloning pakte die de Volkskrant afgelopen zaterdag in het nieuws bracht. Voor interimmers geldt nu eenmaal: wat de gek ervoor geeft. Nicodem had hooguit zo netjes kunnen zijn om te zeggen dat de hoogte van zijn beloning niet passend is voor werk in de publieke sector.

De raad van toezicht is echter de partij die écht boter op het hoofd heeft gehad. “De beloning van Nicodem is op zijn minst pikant te noemen”, stelde Skipr. Dat is gezien de hoogte van het bedrag een gotspe. Net zoals het een gotspe is dat de raad van toezicht zich in een reactie aanvankelijk beperkte tot de opmerking dat ze unaniem achter de keuze staat om Nicodem als interimmer aan te stellen. Ze had in de aanstellingsprocedure minstens de kritische kanttekening kunnen plaatsen: “Zeg Raimond, we weten dat je de juiste man bent voor deze klus hoor, maar die beloning daar moeten we het toch echt nog even over hebben”. Blijkbaar is dat niet gebeurd.

Toezichthouders die zo’n stap overslaan, hebben blijkbaar geen oog voor de discussie over beloningen in de zorg, die zich al geruime tijd afspeelt in de samenleving. Ik vraag mij dan af of deze toezichthouders hun eigen functie eigenlijk wel begrepen hebben. Nicodem vertegenwoordigt zijn eigen belangen en mag dus vragen wat hij wenst. De toezichthouders zitten er in het belang van andere mensen: de cliënten van de organisatie. En in hun belang is het de enig juiste beslissing van Nicodem en de toezichthouders dat ze inmiddels hun vertrek hebben aangekondigd.