Deuren openen

Het is gemakkelijk om de onderzoeksresultaten van IKNL naar de verdeling van typen kanker over groepen in de samenleving af te doen als open deuren. Zo van: wie rookt heeft een hogere kans op longkanker en wie veel in de zon zit kan huidkanker krijgen. Gekoppeld aan: dus mensen met lage inkomens krijgen vaker longkanker (want roken meer) en mensen met een hoger inkomen krijgen meer huidkanker (want gaan vaker op zonvakanties).

In de kern zijn dit inderdaad open deuren. Op social media werd niet nagelaten dit te benadrukken. Maar wie daarom denkt dat de publicatie van IKNL niet relevant is, vergist zich deerlijk. Die publicatie is het eerste deel van een drieluik, waarvan de nog te verschijnen delen dieper ingaan op de behandeling van kanker en de kwaliteit van leven van de patiënt.

‘De gezondheid van mensen wordt veel minder bepaald door onze gezondheidszorg dan door de omstandigheden waarin we leven’

‘Met dit drieluik vragen we aandacht voor de verschillen en roepen we overheden en andere partijen op om de kansen te pakken die we signaleren voor het verkleinen van die verschillen’, schrijft IKNL. En dat is precies waarom het gaat. Aan dit eerste deel kan al een belangrijke conclusie worden verbonden, namelijk dat de gezondheid van mensen veel minder wordt bepaald door onze gezondheidszorg dan door de omstandigheden waarin we leven. Ook een open deur? Misschien wel.

Het is ook al lang bekend dat mensen met de lagere inkomens gemiddeld zeven jaar korter leven dan mensen met een hoog inkomen, en ook veel minder lang in goede gezondheid. Zo lang we het laten bij die constatering, blijft dit zo. Het met gerichte cijfers in politiek en samenleving onder de aandacht brengen – wat IKNL nu doet – opent deuren.