Buiten de zorg

Op 24 maart staat in de Tweede Kamer het debat over leefstijlpreventie gepland. Een blijvend actueel thema gelet op het feit dat het aantal volwassenen dat overgewicht heeft, rookt of drinkt sinds het Nationaal Preventieakkoord uit 2018  niet of nauwelijks is gedaald.

In voorbereiding op het debat richt de Nederlandse Federatie van Universitair Medisch Centra (NFU) zich tot de leden van de Vaste Commissie VWS met drie voorstellen voor een effectiever preventiebeleid. Het eerste – leg gezondheidsdoelen vast in wet- en regelegeving – kennen we al uit de motie van PvdA-Kamerlid Attje Kuiken. Prima idee.

Het tweede voorstel luidt: start een Nationaal Programma Publieke Gezondheid. Hierbij stelt de NFU dat eerst meer kennis nodig is over hoe vermijdbare gezondheidsverschillen effectiever kunnen worden verkleind. Er zijn echt al genoeg rapporten die daar inzicht in bieden.

‘Preventie moet niet in de zorg, maar in de samenleving het uitgangspunt zijn’

Maar het is vooral het derde voorstel waarbij vraagtekens kunnen worden geplaatst: onderzoek structurele financiering voor preventie in de hele zorgketen. Met andere woorden: trek preventie de zorg in. Waarbij de NFU ook een duidelijke rol weggelegd ziet voor de UMC’s. Zou er in het debat een kritisch Kamerlid zijn dat stelt: “Maar wacht even, de UMC’s zijn er toch juist voor de hoogcomplexe zorg? Ze hebben al moeite genoeg om zich daarop te concentreren, dus laat ze dat eerst maar eens doen.”

Het is te hopen. Want zoals twee jonge arts-onderzoekers recent terecht stelden, moet preventie niet in de zorg, maar in de samenleving het uitgangspunt zijn (Niet zorg, maar samenleving (artsenauto.nl)).