De balans

In de Volkskrant maakte Edith Schippers gisteren de balans op van haar ministerschap van VWS tot nu toe. Terecht weerlegt ze de frame dat het zorgpakket in die tijd zou zijn uitgekleed. “Er gaat niet minder maar elk jaar meer geld naar de zorg”, zegt ze, en ze noemt het ‘haar missie’ om de zorg tegen deze achtergrond toch betaalbaar te houden. Een missie waarvoor ze niet altijd evenveel waardering krijgt.

Het antwoord waarom niet, geeft ze impliciet zelf, door op te merken dat het in de zorg over mensen en over emoties gaat. Het gegeven dat die zorg door betere geneesmiddelen en nieuwe technologieën steeds meer mogelijkheden biedt, is een tweezijdig zwaard. Enerzijds zorgt het voor genezing waar die voorheen niet mogelijk was, of voor levensverlenging met een goede kwaliteit van leven. Anderzijds maakt het de discussie over het betaalbaar houden van die zorg onvermijdelijk. Als minister is Schippers verantwoordelijk voor die discussie en dit betekent dat haar hoofd voortdurend op het hakblok ligt. Zeker op de sociale media, waar mensen die dat wensen de ruimte hebben om tegelijkertijd de rechter en de beul te zijn. Laat ik het maar hardop zeggen: ik heb waardering voor de wijze waarop ze de balans bewaart tussen wat onveranderd behouden moet blijven en wat ter discussie mag staan.

Verderop in het interview zegt Schippers dat ze nog drukdoende is om de stelselwijziging van tien jaar geleden af te ronden. Ze is intelligent genoeg om te beseffen dat dit een schot voor open doel is voor haar tegenstanders die zeggen: “Het moet wel een waardeloos stelsel zijn als dat tien jaar moet duren.” Maar haar antwoord aan hen heeft ze vast ook al klaar: “Had dan meer werk gemaakt van het transparant maken van je kwaliteit.”

Tot zover voor nu. Tijd voor kerst en andere zaken. Op 4 januari staat hier mijn volgende blog.

Delen