De domme politiek

Dat de zorg een belangrijk thema wordt in de Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart 2017 is niet vreemd. Betreurenswaardig is echter dat SP, CDA en PvdA inzoomen op het non-issue van winstuitkering in de zorg en daarmee volstrekt voorbij gaan aan waarom het werkelijk gaat: dat veel zorgaanbieders ruim tien jaar na introductie van het huidige zorgstelsel nog steeds onvoldoende inzicht bieden in de kwaliteit van de zorg die voor hun patiënten. Iets wat te voorkomen was geweest als het Kwaliteitsinstituut met zijn doorzettingsmacht niet de sluitpost van het stelsel was geweest, maar het uitgangspunt. Maar dat is achteraf gepraat. Zaak is nu de zorgaanbieders tot de orde te roepen en het is dus daarop dat de politiek haar pijlen hoort te richten.

[Tweet “.@FrankvanWijck – “Winstuitkering door zorgverzekeraars is non-issue””]

Winstuitkering door zorgverzekeraars is een non-issue omdat de zorgverzekeraars eerder in het debat al hebben aangegeven hieraan helemaal geen behoefte te hebben. En winstuitkering door zorgaanbieders wordt door SP, CDA en PvdA onterecht als eng bestempeld. De zorg is op zoek naar een nieuwe invulling van haar legitimiteit, waarbij niet langer het voortbestaan van de instelling centraal staat, maar de meerwaarde die een instelling voor de klanten biedt. Een model waarin die klanten – de verzekerden – mede-eigenaar worden van de zorginstelling is hierbij beslist interessant. Dit mede-eigenaarschap dwingt bestuurders immers om bij beleidsbeslissingen te toetsen of die wel aansluiten bij wat de klanten willen.

Als in het verlengde hiervan iedereen beter wordt van het nemen van de juiste beslissingen, door winstuitkering, is daar weinig op tegen. De ‘kapitalistische vechtmarkt’ waarvoor de SP waarschuwt dat die dan zal ontstaan, kon weleens een heel toekomstbestendige en maatschappelijk gedragen zorgmarkt blijken te zijn.

Delen