De huisarts als (s)pil
Vanuit wijkgerichte zorg is het de bedoeling dat de huisarts de spil is van een team dat zorg verleent. Hierbij komen dan ook de contacten met mantelzorg en gemeente. Dat de wijkverpleegkundige weer een belangrijke plek in het geheel krijgt kon je jaren geleden al voorzien. Ook zij wordt genoemd als spil. Maar net zo min als je kunt spreken van dé huisarts kun je tegenwoordig spreken van dé wijkverpleegkundige. De grenzen van de verschillende zorgorganisaties zijn niet meer duidelijk.
Toen een huisarts laatst opperde dat hij terug verlangde naar de tijd van de vroegere wijkzuster raakte me dat. Er zijn nu meerdere concurrerende zorgorganisaties op de markt waarmee hij allemaal te maken kan krijgen. Daarnaast is ook het aantal paramedici uitgebreid. Iedere professional in de zorg wil iets van de huisarts en de gezichten variëren hierbij meer dan voorheen.
Vanuit mijn discipline als eerstelijns professional merk ik ook dat er steeds meer overlegorganen/netwerken ontstaan, nieuwe collega’s erbij komen en dat de grenzen van het werkgebied vervagen. Collega’s vanuit verpleeghuizen werden eerst geconsulteerd voor advies maar nu is hun werkterrein ook buiten hun deuren. Voor de huisarts ben je niet meer dé logopedist maar een van de velen. Maar hoewel je door wisselingen en verschillende werktijden ook niet meer kunt spreken van dé huisarts, is hij voor mij als professional heel benaderbaar. Er wordt tijd gemaakt voor overleg over en weer.
Met de roep om meer uitleg en gesprek bij ziekte in plaats van steeds ingrijpen zou je de titel van dit stukje ook kunnen lezen als: ‘de huisarts als pil’ . Zo’n gesprek kan dan ervaren worden als pil voor het draaglijk maken van wat er komen gaat. Of er nu ingegrepen wordt of niet. En dat ongeacht zijn werktijden de huisarts zelf de laatste zorg wil verlenen is denk ik voor de patiënt de meest wezenlijke vorm van communicatie.
Dat communiceren in de zorg belangrijk is, zien zorgverzekeraars gelukkig steeds meer. Het is duidelijk dat dit tijd kost. Wanneer zorgverzekeraars vergaderen of overleggen valt dit onder hun werktijd. Dit is helaas voor ons in de zorg niet altijd goed geregeld. Aangezien wij het zelf als wezenlijk ervaren zullen wij elkaar blijven opzoeken om informatie te delen want ieder van ons voelt zich bij tijd en wijle een beetje als spil in de zorg.