De makke van de luxe

Zelf zeggen ze te geloven in een ‘wenkend, vrolijk alternatief’, de drie partijen GroenLinks, PvdA en SP die gisteren hun ‘alternatieve akkoord’ Mensen boven multinationals presenteerden. Ze blijven drie partijen met drie verschillende culturen, lezen we, maar ze zien veel dat hen bindt. De wens om het eigen risico in de zorg af te schaffen bijvoorbeeld.

In een artikel in de Volkskrant wordt terecht verwezen naar ‘de luxe van de oppositie’ om vrijelijk te schieten op plannen uit het regeerakkoord van coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en CU. Maar in die luxe schuilt natuurlijk ook meteen de makke. De verkiezingen zijn achter de rug en de Volkskrant herinnert er ons nog even fijntjes aan dat de drie nu ineens samen optrekkende oppositiepartijen gezamenlijk één zetel minder hebben dan de PvdA in het vorige kabinet nog alleen had. Zo lang de coalitie in het zadel blijft, hoeft die zich van ‘slechts’ 37 andersdenkenden niet heel veel aan te trekken.

Roep om afschaffen eigen risico begint te lijken op trekken aan een dood paard

Afgezien daarvan begint de roep om het afschaffen van het eigen risico zo langzamerhand wel heel erg te lijken op trekken aan een dood paard. Jesse Klaver (GL) merkt in de Volkskrant terecht op dat achter meerdere van de punten die de oppositiepartijen nu voorstellen in de coalitieonderhandelingen ‘een harde njet’ stond. Voor het gemak laat hij maar even onvermeld dat zijn partij afgelopen april nog tegen de motie van SP en PvdA voor afschaffing van het eigen risico stemde. Dat past nu even niet meer in het plaatje van samen optrekken dat de drie nu willen uitstralen. Zo gemakkelijk gaat dat ‘wenken’ dus waarover ze het nu hebben. Maar of je er ‘vrolijk’ van moet worden – en of de nieuwe liefde een lang leven beschoren is – kun je je afvragen.

Delen