De tijd lijkt rijp

Een nieuw jaar, een nieuwe regering, nieuwe kansen en nieuwe inzichten. Eindelijk durven we het zorgstelsel te bespreken, want in het regeerakkoord staat dat het aan verbetering toe is. De samenwerking in tijden van corona heeft zelfs het ministerie van VWS aangezet om over de nadelen van concurrerende partijen te praten. Hugo de Jonge benoemde de voordelen van samen optrekken en Ernst Kuipers gaf al aan dat marktwerking in de ziekenhuiszorg allang niet meer werkt. Durven we dan nu de nadelen die aan ons huidige stelsel kleven te veranderen?

Vanuit de analyse Zo werkt de zorg worden 18 argumenten voor en 21 tegen marktwerking in de zorg genoemd. En ook de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving ziet dat de zorginkoop vooral op financiën is gestoeld. De zorgverzekeraar zegt uit naam van de patiënt te handelen, maar is die daarmee geholpen? Verdient de patiënt meer keuzevrijheid of is het goed dat er een keuze voor hem wordt gemaakt?

Wanneer beroepsverenigingen over kwaliteit gaan, zouden zij ook over de beloning hiervoor moeten kunnen meespreken. Nu gebeurt dat in veelal ongelijke positie tussen zorgaanbieder en zorginkoper. Er wordt veel transparantie gevraagd van zorgaanbieders. En de eeuwige discussie over kwaliteit lijkt niet gestild door alle aangedragen cijfers. Hoe staat het met de transparantie van de 10 concerns en 35 zorgverzekeringen? Het is algemeen bekend dat de verschillen moeilijk te achterhalen zijn. Voor de klant is het een heel gepuzzel met soms zeer vervelende gevolgen, en voor de zorgaanbieder dagelijkse bureaucratie in verband met de verschillen in inkoop. Het frappante is dat we ondanks de tariefverschillen geen verschil mogen maken in zorg. Diegene met de laagste tarieven leunt dus voor innovatie op de verzekeraar die wel investeert.

‘Elkaar bestuiven met nieuwe ideeën levert meer op dan als concurrenten tegenover elkaar staan’

Zijn meerjarenafspraken de oplossing of is de onzekerheid over indexatie een struikelblok? Hoe we nu als partijen tegenover elkaar lijken te staan doet geen goed. Dit terwijl er ook hele mooie initiatieven van de grond komen bij samenwerking. Er wordt gedacht dat door concurrentie tussen aanbieders van zorg de kwaliteit verbetert. Elkaar bestuiven met nieuwe ideeën levert meer op. En wat is de waarde van concurrerende verzekeraars? Wat mag onze gezondheid kosten en wat rekenen we allemaal mee bij de kosten voor goede zorg?

Onze zorg is van uitstekend niveau, zoals ook in het regeerakkoord is vermeld. Is dit echter dankzij of ondanks ons stelsel? Laten we de goede dingen bewaren en de nadelen aanpakken nu het nog kan. De toekomst van onze zorg staat op het spel en de tijd lijkt rijp ervoor.

Delen