De verkeerde suggestie

Ziekenhuisbestuurders spreken in 2017 af jaarlijks inzicht te zullen geven in hun declaraties en hun onkostenbeleid openbaar te zullen maken. In 2024 blijkt dat de besturen van slechts zeven ziekenhuizen die afspraak volledig honoreren. Dan is maar één conclusie mogelijk: zelfregulering via de governancecode zorg werkt niet.

Als bovendien blijkt dat toezichthouders niet ingrijpen als dit het geval is, kunnen bij de kwaliteit van het toezicht ook vragen worden gesteld. Heeft het misschien te maken met het feit dat een aantal ziekenhuisbestuurders, die zelf niet voldoen aan de afspraken, tegelijkertijd toezichthouder zijn bij andere ziekenhuizen? Aan de ene kant is het logisch dat zij om en om die rollen vervullen. Het stelt ze in staat om ervaringen uit te wisselen en te leren van elkaar. Maar aan de andere kant wekt het – gelet op de feiten waarmee Nieuwsuur nu op basis van onderzoek naar buiten komt – wel tot de suggestie van de ene hand die de andere wast. En dat is er een die beter vermeden kan worden.

CEO’s van grote bedrijven vliegen businessclass en beschikken over chauffeurs om zich te laten rijden. Maar ziekenhuisbestuurders zijn geen CEO’s en ziekenhuizen zijn geen bedrijven. Er kunnen best goede redenen zijn om businessclass te vliegen en niet zelf te rijden, bijvoorbeeld dat het ruimte en rust biedt om onderweg te werken. Of het ‘volstrekt onacceptabel’ is wat Nieuwsuur allemaal boven tafel heeft gekregen – zoals demissionair minister Conny Helder van VWS stelt – staat dus vast open voor discussie. Maar de ziekenhuisbestuurders (en hun toezichthouders) hadden het zichzelf in die discussie – die nu zeker zal volgen – een stuk minder lastig gemaakt als zij zich wél via zelfregulering aan die governancecode zorg hadden gehouden.