Doeslief
Een tijdje terug las ik op NOS.nl: Protest Gooise apothekers: ‘Schreeuwen en slaan zijn dagelijkse dingen’. Agressie in de apotheek komt helaas veel voor; in sommige apotheken dragen assistentes T-shirts met ‘Doeslief’ in een poging het gedrag van cliënten te veranderen.
Natuurlijk is er ook begrip voor de patiënten. Het duurt soms lang voor iemand terecht kan bij de drukke huisarts of specialist. Eenmaal daar, is de patiënt niet direct aan de beurt. In de spreekkamer is de tijd beperkt, misschien wel te beperkt. Vervolgens moet de patiënt als hij een recept heeft bij de apotheek weer wachten, om dan de boodschap te krijgen dat het benodigde geneesmiddel niet leverbaar is of dat hij vanwege de vergoeding een ander merk krijgt. Je bent als apotheker opgeleid als zorgverlener, als geneesmiddelenspecialist, maar de dagelijkse praktijk leert dat er ook heel andere skills nodig zijn.
Het geduld van patiënten is soms op
Als apotheker ben ik me ervan bewust dat wij vaak de laatste schakel zijn en dat het geduld van patiënten soms op is. Maar wij hebben niet het enige en zeker niet het grootste probleem in de zorg. Het personeelstekort heeft de hoogste prioriteit en is nog niet opgelost. De regeldruk wordt aan alle kanten bestreden, maar administratie vraagt nog steeds veel tijd. Overbelasting van (aankomend) artsen vereist erkenning en actie. Het streven naar hoge kwaliteit van zorg die tegelijkertijd betaalbaar blijft, heeft op veel fronten de verhoudingen op scherp gezet.
VvAA zet zich in om, waar het kan samen met de beroepsorganisaties, de stem te zijn van zorgprofessionals in het terugdringen van werkdruk en regeldruk. Zodat zij er met bezieling voor hun patiënten kunnen zijn. Als we er samen voor zorgen dat zorgprofessionals meer tijd en ruimte krijgen, wordt het ook voor de patiënten beter en is ‘Doeslief’ niet meer nodig.
2 reacties
Ik kom dagelijks in meerdere ziekenhuizen. Opvallend is dat overal, vooral in de apotheek, mensen lang moeten wachten. Het is blijkbaar erg omslachtig om een patient een doos pillen mee te geven. Alleen al de administratie en het invoeren van wat is meegegeven neemt vaak al 5-7 minuten. Dan is het nog het zoeken naar de medicatie in die mooie metershoge kasten. Ooo dit kost nog eens 4-5 minuten. Dan moet er nog een label gemaakt worden en klopt er vaak iets niet. Een andere dosering of 2 tabletten ipv 1. Al met al veroorzaken apothekers zelf een enorm tijdsverlies bij het simpel ophalen van een doosje pillen. En dan verwachten ze dat de patient maar rustig blijft wachten ? Jullie plaatsen ongeduldige, zieke, onzekere, onwetende, soms emotionele, soms bange mensen in 1 hok bij elkaar. Vervolgens is er nauwelijks privacy en dan nog verwachten jullie dat ze lief en geduldig zijn ? kom op zeg. Laat mensen niet wachten, begin daar eens mee.
Siebold Boerhaave
19 juli 2019 / 15:54Beste Siebold .
Ik vind je bijdrage niet erg positief.
Plaatsvervangende schaamte zelfs .
” Opvallend is dat overal, vooral in de apotheek, mensen lang moeten wachten. Het is blijkbaar erg omslachtig om een patient een doos pillen mee te geven. ”
” Laat mensen niet wachten, begin daar eens mee.”
De discrepantie tussen het aantal decibellen dat je produceert en je inhoudelijke kennis van zaken is pijnlijk.
Praat eens met een apotheker voordat je je mond opentrekt.
Je gebrek aan respect voor de apotheker, en je gebrek aan kennis, pleiten niet voor je.
Jammer.
Ik wil besluiten met een opmerking over inhoudsloze schreeuwers:
Jullie plaatsen ongeduldige, zieke, onzekere, onwetende, soms emotionele, soms bange mensen in 1 hok bij elkaar!
Get a life dus, Siebold.
Wilma van Eijden
20 juli 2019 / 20:32