Een bijzondere specialist

Het viel mij bij enkele leeftijdsgenoten al op maar nu ervaar ik het zelf ook: naarmate jaren vorderen slijt liefde voor mensen. Natuurlijk behoor je dit niet te schrijven, want dat druist in tegen wat men van jou als voormalig huisarts verwacht. Nee, men wil liever horen dat je steeds meer de natuur gaat waarderen. Welnu, ik ben een echte tuinliefhebber geworden. Vergeef mij dat namen van bloemen en planten niet meer in mijn brein willen nestelen maar dat euvel heb ik al levenslang bij namen van mensen.

We realiseren het ons zelden, maar onze tweede huid – de muren van ons huis ­ zijn gemaakt van gebakken stukjes aarde en in dit geval gaat het om klei. Ook de door ons gekoesterde oleander, die een zonnig plekje in onze achtertuin heeft gekregen, gun ik graag een dergelijk jasje en dus reizen we af naar Beltrum, waar zich een heuse terracotta-specialist heeft gevestigd. Een prachtige plant verdient uiteraard een fraaie behuizing. ‘Terra cotta’ betekent in het Italiaans letterlijk ‘gebakken aarde’. Wie deze woorden over de tong laat rollen durft als lompe Nederlander nooit meer over baksteen te spreken.

Tot voor kort hadden we nooit van Beltrum gehoord, laat staan dat we ook maar enig vermoeden hadden waar dit dorpje ligt: in de Achterhoek, een streek waar straten even smal, recht en lang zijn als de hoge bomen aan weerszijden, en waar je na 3 kilometer het gevoel krijgt dat het landschap een eindeloze herhaling is van boerderijen en weilanden. Maar het moet worden gezegd: onze passie voor de tuin brengt je in contact met boeiende mensen, die – zo lijkt het – ook een beetje op soortgenoten zijn uitgekeken.

‘Wie de kleur van Italiaans terracotta na vele jaren nog altijd liefdevol vergelijkt met de ondergaande zon, kun je niet betrappen op een passie die slijt’

Hoe kom je op het idee om in the middle of nowhere terracotta potten, schalen en kruiken te verkopen? De zestiger die ons te woord staat draait een beetje om de vraag heen. Liever heeft hij het over de aardse schoonheid die in groten getale in en naast een royale schuurruimte staat opgesteld en waarvan hij de makers persoonlijk kent. Hier word je te woord gestaan door een échte specialist. En wie de kleur van Italiaans terracotta na vele jaren nog altijd liefdevol vergelijkt met de ondergaande zon, kun je niet betrappen op een passie die slijt.

Onze oleander mag zich voortaan verheugen op een schitterende behuizing van Griekse bodem in de kleur van de zon op het heetst van de dag. Het plan om de natuur rond Beltrum te bewonderen wordt ingeruild voor een bezoek aan een eveneens gepassioneerde maker van fonteintjes. Zijn bedrijf is nog geen 5 kilometer verderop, en ja: ze kennen elkaar! Wanneer we op het tweede adres aangeven waar wij vandaan komen roept de man: ‘Oh, jullie zijn dus bij de chirurg geweest!’ Vrouwlief en ik kijken elkaar aan. We vragen naar zijn naam. Op de terugweg leert Google ons dat onze terracotta-specialist ook medisch specialist is: hij is werkzaam in een streekziekenhuis vlakbij, niet als chirurg maar als internist-oncoloog.